Карлсоны - Олег Медведев

Спешились Карлсоны, их баки пусты,

Прут через периметры в рост.

В морды им впиваются осколки звезды —

Самой развеселой из звезд.

Их огонек мигнул вдали и зачах,

Тропка потерялась в лесу.

Сказку убитую на крепких плечах

Хмурые Карлсоны несут.

Припев:

Выруби свет — в пламени наш Вазастан,

Выруби свет — и мы возвратимся назад,

Выруби свет — хватит глядеть на экран,

Выруби свет — гляди нам в глаза.

Кнопку заело, и пропеллер висит

Как перебитое крыло.

Карлсон садится в самолет без шасси,

Солнце кроваво и светло.

Нет возвращения, как птице без ног —

Это неписаный закон,

Если в кабине самурайский клинок

Как валидол под языком…

Выпили Карлсоны чашку сакэ, словно отраву.

Взлетели Карлсоны, заложили прощальный круг.

Вспомнили Карлсоны дымное небо над Окинавой…

Выруби свет.

Выруби звук.

Что б ни менялось на проклятом веку —

Все измененья налицо.

Анна Каренина срывает чеку,

Прежде чем лечь под колесо.

Дремлет малыш, под одеялом темно,

Спит и видит сладкие сны:

В них, как и прежде, вдруг влетает в окно

Карлсон, вернувшийся с войны…

Припев.

Carlsons steeg af, hun tanks zijn leeg,

Rod door de perimeters in de groei.

Fragmenten van een ster graven in hun muilkorven -

De vrolijkste van de sterren.

Hun licht knipperde in de verte en verdorde,

Het pad raakte verdwaald in het bos.

Een sprookje gedood op sterke schouders

Sombere Carlsons dragen.

Refrein:

Doe het licht uit - onze Vazastan staat in vlammen,

Doe het licht uit en we keren terug

Doe het licht uit - stop met naar het scherm te kijken,

Doe het licht uit - kijk in onze ogen.

De knop zit vast en de propeller hangt

Als een gebroken vleugel.

Carlson stapt in een vliegtuig zonder landingsgestel,

De zon is bloederig en helder.

Er is geen terugkeer, zoals een vogel zonder poten -

Het is een ongeschreven wet

Als er een samoeraiblad in de cockpit zit

Zoals validol onder de tong ...

De Carlsons dronken een kopje sake als vergif.

Carlsons vertrok, legde een afscheidscirkel.

De Carlsons herinnerden zich de rokerige lucht boven Okinawa...

Knip het licht uit.

Knip het geluid uit.

Wat er ook verandert in het verdomde tijdperk -

Alle veranderingen zijn op hun plaats.

Anna Karenina breekt de speld,

Voordat je onder het stuur kruipt.

De baby slaapt, het is donker onder de dekens,

Slaapt en ziet zoete dromen:

In hen, zoals voorheen, vliegt plotseling door het raam

Carlson, die terugkeerde uit de oorlog...

Refrein.