Не заходи за черту - Олег Медведев

Какие нравы в миру, где пьют любовь, словно спирт — до поросячьего визга?

Какие шифры тебе на позволяют понять, что я имею в виду,

Когда руками машу, пытаюсь предупредить: не подходи ко мне близко,

Не заходи за черту, не заходи за черту, не заходи за черту?..

У световой полосы, сшибая шляпы с голов, летит шальная ворона,

Стоит похмельный Харон, трясёт седой головой, вершится круговорот.

Харон пугает ворон, потом в отместку за то вороны будят Харона,

Идут круги от весла, и так до самых ворот, до самых райских ворот.

Я-то буду за Стиксом не в первый раз, я знаю, что стану там

Железной собакой дальних трасс, бездомным «Грейхаундом»,

А ты, как и здесь — золота пчела, ты навстречу — и мне светлей,

И вот только клочок твоего крыла на моём лобовом стекле.

Пока я — странный предмет, учёный кот на цепи, источник песен и басен,

Универсальный продукт, что будет подан к столу с пучком петрушки во рту.

Но может статься и так: ты прозеваешь момент, когда я стану опасен.

Не заходи за черту, не заходи за черту, не заходи за черту.

Ты прозеваешь момент, во избежанье чего пришла пора устраниться.

И я уйду от греха, огрызком карандаша по контуру обведу

Свою смешную страну, где нет страшнее греха, чем нарушенье границы.

Не заходи за черту, не заходи за черту, не заходи за черту.

Так что ты видишь при свете своей луны, хмельная попутчица?

Ведь покуда окна твои темны, рубильник не включится.

Отложи сожаления до утра, да и было б жалеть о ком,

Если я — лишь вольфрамовая искра над твоим золотым виском.

Отложи сожаления до утра, да и было б жалеть о ком,

Если я — лишь вольфрамовая искра над твоим золотым виском…

Wat is de moraal in een wereld waar ze liefde drinken als alcohol - tot het gekrijs van een varken?

Met welke cijfers kun je begrijpen wat ik bedoel,

Als ik met mijn handen zwaai, probeer ik te waarschuwen: kom niet in mijn buurt,

Niet over de lijn gaan, niet over de lijn gaan, niet over de lijn gaan?..

Bij de lichtstreep, hoeden van hun hoofd afslaand, vliegt een verdwaalde kraai,

Een kater Charon staat, schudt zijn grijze hoofd, er vindt een cyclus plaats.

Charon laat de kraaien schrikken, en als vergelding daarvoor maken de kraaien Charon wakker,

Er zijn cirkels van de riem, en dus tot aan de poorten, tot aan de poorten van het paradijs.

Dit is niet de eerste keer dat ik achter de Styx sta, ik weet dat ik er zal zijn

Een ijzeren hond van lange afstanden, een dakloze Greyhound,

En jij, zoals hier, bent een gouden bij, je bent naar mij toe - en het is helderder voor mij,

En hier is slechts een stukje van je vleugel op mijn voorruit.

Terwijl ik een vreemd object ben, een geleerde kat aan een ketting, een bron van liederen en fabels,

Een veelzijdig product dat met een bosje peterselie in je mond aan tafel geserveerd wordt.

Maar het kan ook zo zijn: je mist het moment waarop ik gevaarlijk word.

Ga niet over de lijn, ga niet over de lijn, ga niet over de lijn.

Je mist het moment, om te voorkomen dat het tijd is om te vertrekken.

En ik zal wegkomen van de zonde, ik zal de omtrek omcirkelen met een potloodstomp

Hun grappige land, waar geen ergere zonde bestaat dan het breken van de grens.

Ga niet over de lijn, ga niet over de lijn, ga niet over de lijn.

Dus wat zie je bij het licht van je maan, dronken medereiziger?

Zolang je ramen donker zijn, gaat de schakelaar immers niet aan.

Stel spijt uit tot de ochtend, en het zou spijtig zijn voor iemand,

Als ik slechts een wolfraamvonk ben boven je gouden tempel.

Stel spijt uit tot de ochtend, en het zou spijtig zijn voor iemand,

Als ik slechts een wolfraamvonk ben boven je gouden tempel...