Хижина - Обе-Рек

Мы украсим голову перьями,

Мы построим зелёную хижину,

К самолётам утратим доверие,

Поезда станут вдруг обездвиженными.

И дорога упрямая кончится,

Рассыпаясь в той непроходимости,

Где цветёт первобытное творчество,

И где духом болот одержимостью

Маемся мы, маемся мы…

Я любил лес, когда был живой,

Я любил лес, когда был живой,

Я полюбил город, когда умер.

Я любил лес, когда был живой,

Я любил лес, когда был живой,

Я полюбил город, когда умер.

Наше сердце – пикник на обочине

Тех гостей, странных, не адресованных

Нашим мыслям изменчивым, всклоченным

И проекциям недорисованным.

К самолётам утратим доверие,

Поезда станут вдруг обездвиженными,

Мы украсим голову перьями

И построим зелёную хижину,

Где спрячемся мы, спрячемся мы…

Я любил смерть, когда был живой,

Я любил смерть, когда был живой,

Я полюбил жизнь, когда умер.

Я любил смерть, когда был живой,

Я любил смерть, когда был живой,

Я полюбил жизнь, когда умер.

Я любил лес, когда был живой,

Я любил лес, когда был живой,

Я полюбил город, когда умер.

Я любил лес, когда был живой,

Я любил лес, когда был живой,

Я полюбил город, когда умер.

Я любил смерть, когда был живой,

Я полюбил жизнь, когда умер.

Я любил смерть, когда был живой,

Я любил смерть, когда был живой,

Я полюбил жизнь, когда умер.

We zullen het hoofd versieren met veren,

We bouwen een groene hut

Vertrouwen in vliegtuigen verliezen

Treinen zullen plotseling geïmmobiliseerd worden.

En de koppige weg zal eindigen

Uit elkaar vallen in die obstructie,

Waar primitieve creativiteit bloeit,

En waar de geest van de moerassen geobsedeerd is

We gooien, we gooien...

Ik hield van het bos toen ik nog leefde

Ik hield van het bos toen ik nog leefde

Ik hield van de stad toen ik stierf.

Ik hield van het bos toen ik nog leefde

Ik hield van het bos toen ik nog leefde

Ik hield van de stad toen ik stierf.

Ons hart is een picknick langs de weg

Die gasten, vreemd, niet aangesproken

Onze gedachten zijn veranderlijk, warrig

En prognoses ondergewaardeerd.

Vertrouwen in vliegtuigen verliezen

Treinen worden plotseling geïmmobiliseerd,

We zullen het hoofd versieren met veren

En bouw een groene hut

Waar kunnen we ons verstoppen, waar kunnen we ons verstoppen...

Ik hield van de dood toen ik nog leefde

Ik hield van de dood toen ik nog leefde

Ik hield van het leven toen ik stierf.

Ik hield van de dood toen ik nog leefde

Ik hield van de dood toen ik nog leefde

Ik hield van het leven toen ik stierf.

Ik hield van het bos toen ik nog leefde

Ik hield van het bos toen ik nog leefde

Ik hield van de stad toen ik stierf.

Ik hield van het bos toen ik nog leefde

Ik hield van het bos toen ik nog leefde

Ik hield van de stad toen ik stierf.

Ik hield van de dood toen ik nog leefde

Ik hield van het leven toen ik stierf.

Ik hield van de dood toen ik nog leefde

Ik hield van de dood toen ik nog leefde

Ik hield van het leven toen ik stierf.