Домой - Обе-Рек

Я – раненый зверь,

И след мокрый приведёт

Гончих к норе наверное...

Для новых потерь

И слов, перелётных нот

Всё продолжается, жалит всех день новый...

Мы – грохот колёс

И ложь пройденных дорог,

Календарей оборванных,

Мы – вечный вопрос,

И всё же, мир не так уж плох,

Если в плацкарте на утро найдётся кофе.

Сколько сил осталось –

Нам не понятно,

Вечная усталость,

Но даже приятно

В этом утомительном танце обниматься с судьбой.

Все мои загоны

В сердце зашиты,

Из окна вагона

Глядя на жизнь, как-то

С песней веселее будет возвращаться домой.

С песней веселее будет возвращаться домой.

Мне снова не спать

И жечь внутренний огонь

В зимнем окне разодранном,

И легче писать,

Чем жить или умирать,

Но он заставит дышать, этот день новый...

Сколько сил осталось –

Нам не понятно,

Вечная усталость,

Но даже приятно

В этом утомительном танце обниматься с судьбой.

Все мои загоны

В сердце зашиты,

Из окна вагона

Глядя на жизнь, как-то

С песней веселее будет возвращаться домой.

С песней веселее будет возвращаться домой.

Ik ben een gewond dier

En het natte pad zal leiden

Hounds to the hole, waarschijnlijk...

Voor nieuwe verliezen

En woorden, vliegende noten

Alles gaat door, een nieuwe dag steekt iedereen...

Wij zijn het gebrul van wielen

En de leugens van de gereisde wegen,

gescheurde kalenders,

Wij zijn de eeuwige vraag

En toch is de wereld niet zo slecht,

Als er 's ochtends koffie is op de gereserveerde stoel.

Hoeveel vermogen is er nog?

We begrijpen het niet

Eeuwige vermoeidheid

Maar zelfs leuk

Het lot omarmen in deze vermoeiende dans.

Al mijn paddocks

in het hart genaaid,

Vanuit het autoraam

Op de een of andere manier naar het leven kijken

Met een liedje wordt het nog leuker om naar huis te gaan.

Met een liedje wordt het nog leuker om naar huis te gaan.

Ik kan niet meer slapen

En verbrand het innerlijke vuur

In het winterraam gescheurd,

En het is makkelijker om te schrijven

Dan leven of sterven

Maar hij zal je laten ademen, deze dag is nieuw ...

Hoeveel vermogen is er nog?

We begrijpen het niet

Eeuwige vermoeidheid

Maar zelfs leuk

Het lot omarmen in deze vermoeiende dans.

Al mijn paddocks

in het hart genaaid,

Vanuit het autoraam

Op de een of andere manier naar het leven kijken

Met een liedje wordt het nog leuker om naar huis te gaan.

Met een liedje wordt het nog leuker om naar huis te gaan.