Безответное - Обе-Рек

Памятью звонкого лета

Согреваются зимние дни.

Мы собою заплатим за это

И останемся снова одни.

Устремимся, куда не известно,

Потеряемся в этих лесах,

Как всегда в настоящем нам тесно,

Как всегда ветер рвёт паруса.

А-а, история моя — не я,

Начало в схватках ноября,

А дальше как-то непонятно,

Как-будто вижу долгий дивный сон…

И стираются в памяти лица,

Фотографии, как некролог,

Биография не повторится —

Уникальности верный залог.

Одиночества страшная правда

И сомнений ехидный упрёк

И надежды святая отрада,

И любви благодатной урок…

De herinnering aan de sonore zomer

Warme winterdagen.

Wij betalen hiervoor

En we zullen weer alleen zijn.

Laten we gaan waar we het niet weten

Laten we verdwalen in deze bossen

Zoals altijd zijn we in het heden krap,

Zoals altijd breekt de wind de zeilen.

Ah, mijn verhaal ben ik niet,

Beginnend in de gevechten van november,

En dan is het op de een of andere manier onduidelijk

Het is alsof ik een lange prachtige droom heb...

En gewist in het geheugen van het gezicht,

Foto's als een overlijdensbericht

Biografie wordt niet herhaald -

Uniciteit is een zekere garantie.

Eenzaamheid is een verschrikkelijke waarheid

En twijfelt aan kwaadwillig verwijt

En hoop is een heilige vreugde,

En een gezegende les in liefde...