Sentieri sulle guance - Mr.Rain

Che fine fanno quelli come me?

Forse non vanno da nessuna parte

Ho metà faccia che sorride, l’altra metà piange

Solo in pochi riescono a vederle entrambe

Ho cento sentieri sulle mie guance

Così quello che provo con gli occhi lo posso dire

I miei pensieri sono quello che mi uccide

Sabbie mobili da cui non riesco a uscire

Sono finito per odiare così tanto me stesso

Da diventar ciò che ho sempre odiato prima

Com se ogni cosa intorno fosse radioattiva

Di me non è rimasto niente come ad Hiroshima

Ogni caduta vale ogni ferita

Ogni salita vale la fatica

Ma quando arrivi in alto scopri quanto il panorama lo vedevi meglio prima

Quando stavi solo in basso a guardare la cima

Y me pierdo otra vez

En el fondo del mar

Hasta el mundo se va

Hacia donde no hay fin

Veo la luna escondida en la brisa

Una casa perdida en la isla

Esa casa soy yo

Esa casa soy yo

Esa casa soy yo

Esa casa soy yo

Che fine fanno quelli come me?

Quello allo specchio non sono io

Certi giorni è come se stessi vivendo dentro un corpo diverso dal mio

Ho metà volto che sorride, l’altra metà piange

Hanno in comune soltanto le insicurezze

Come un solo vaso comunicante

Che in base alle mie scelte raggiunge due altezze diverse

Portami via, dove finisce il mare e inizia il cielo

Dove mi bastava chiudere gli occhi per volare in alto e spostarmi in un altro

emisfero

Tu portami via dove è normale sentirsi diversi

In quel posto dove vivono tutti i sogni che si sono persi

Y me pierdo otra vez

En el fondo del mar

Hasta el mundo se va

Hacia donde no hay fin

Veo la luna escondida en la brisa

Una casa perdida en la isla

Esa casa soy yo

Esa casa soy yo

Esa casa soy yo

Esa casa soy yo

Esa casa soy yo

Esa casa soy yo

Esa casa soy yo

Esa casa soy yo

Wat gebeurt er met mensen zoals ik?

Misschien gaan ze nergens heen

De helft van mijn gezicht lacht, de andere helft huilt

Slechts enkelen kunnen ze allebei zien

Ik heb honderd paden op mijn wangen

Dus wat ik voel met mijn ogen kan ik vertellen

Mijn gedachten zijn wat me doodt

Drijfzand waar ik niet uit kan

Ik begon mezelf zo te haten

Om te worden wat ik altijd al haatte

Alsof alles in de buurt radioactief was

Er is niets meer van mij zoals in Hiroshima

Elke val is elke blessure waard

Elke klim is de moeite waard

Maar als je de top bereikt, ontdek je hoeveel beter het uitzicht dat je eerder zag

Toen je net naar beneden keek naar de top

Y me pierdo otra vez

Op de bodem van de zee

Hasta el mundo als het gaat

Hacia donde geen hooi fin

Veo la luna escondida en la brisa

Una casa perdida en la isla

Esa casa soja joh

Esa casa soja joh

Esa casa soja joh

Esa casa soja joh

Wat gebeurt er met mensen zoals ik?

Die in de spiegel ben ik niet

Sommige dagen is het alsof ik in een ander lichaam leef dan het mijne

De helft van mijn gezicht lacht, de andere helft huilt

Ze hebben alleen onzekerheden gemeen

Als een enkel communicerend vat

Die volgens mijn keuzes twee verschillende hoogtes bereikt

Neem me mee, waar de zee eindigt en de lucht begint

Waar het voor mij genoeg was om mijn ogen te sluiten om hoog te vliegen en naar een andere te gaan

halfrond

Je neemt me mee naar waar het normaal is om me anders te voelen

Op die plek waar alle dromen die verloren zijn gegaan leven

Y me pierdo otra vez

Op de bodem van de zee

Hasta el mundo als het gaat

Hacia donde geen hooi fin

Veo la luna escondida en la brisa

Una casa perdida en la isla

Esa casa soja joh

Esa casa soja joh

Esa casa soja joh

Esa casa soja joh

Esa casa soja joh

Esa casa soja joh

Esa casa soja joh

Esa casa soja joh