A forma di origami - Mr.Rain

Ci sono cose che non riesco a dirti

Mi bastano i ricordi per sentirmi vivo

Crescendo solo sono diventato l’uomo

Di cui avevo bisogno quando ero bambino

Era più facile odiarti

Piuttosto che ammettere che mi manchi

Smettere di pensarti

Un figlio che non piange ha gli occhi più grandi

Come se fosse più grande dei grandi

Perché eri tu

A farmi vivere e dimenticare

Ed eri tu

A farmi bene, a farmi stare male

Tu che hai gli occhi grandi come il mondo

Io mi sento piccolo in confronto a te

Così trasparenti che ci vedo il fondo

Tutto questo tempo per capire che

Se ci guardo ci vedo un po' me

Perché la vita non va mai secondo i piani

Tu che sei il mio equilibrio, il mio disordine

Noi con la paura di sentirci male

Fogli rovinati a forma di origami

Ci sono cose che non riesco a dirti

Col tempo mi hai insegnato ad essere fragile

E a volte quello che ami finisce per ferirti

Cosa è rimasto davvero di me

Fuori c'è il sole ma comunque ho dentro un temporale

Le cicatrici ricordano che il passato è reale

Non puoi dimenticare

Ci sono vuoti che le parole non possono colmare

Perché eri tu

A farmi vivere e dimenticare

Ed eri tu

A farmi bene a farmi stare male

Tu che hai gli occhi grandi come il mondo

Io mi sento piccolo in confronto a te

Così trasparenti che ci vedo il fondo

Tutto questo tempo per capire che

Se ci guardo dentro ci vedo un po' me

Perché la vita non va mai secondo i piani

Tu che sei il mio equilibrio, il mio disordine

Noi con la paura di sentirci male

Fogli rovinati a forma di origami

Siamo lontani anche se nello stesso posto

Dove i silenzi sono pieni di parole

Camminiamo insieme ma nel verso opposto

Verso strade che ci porteranno altrove

Perché la vita non va mai secondo i piani

Tu che sei il mio equilibrio e il mio disordine

Noi con la paura di sentirci male

Fogli rovinati a forma di origami

Er zijn dingen die ik je niet kan vertellen

Herinneringen zijn genoeg om me levend te voelen

Toen ik opgroeide, werd ik de man alleen

die ik nodig had toen ik een kind was

Het was makkelijker om je te haten

In plaats van toe te geven dat ik je mis

Stop met aan jezelf te denken

Een kind dat niet huilt heeft grotere ogen

Alsof het groter is dan de groten

Omdat jij het was

Om me te laten leven en vergeten

En jij was het

Om me goed te doen, om me slecht te laten voelen

Jij die ogen hebt zo groot als de wereld

Ik voel me klein vergeleken met jou

Zo transparant dat ik de bodem kan zien

Al die tijd om dat te begrijpen

Als ik ernaar kijk, zie ik een beetje van mezelf

Omdat het leven nooit volgens plan verloopt

Jij die mijn evenwicht bent, mijn stoornis

Wij met de angst om ons slecht te voelen

Verwoeste vellen in de vorm van origami

Er zijn dingen die ik je niet kan vertellen

In de loop van de tijd heb je me geleerd kwetsbaar te zijn

En soms doet waar je van houdt je pijn

Wat is er echt van mij over?

Het is zonnig buiten, maar ik heb nog steeds een storm binnen

De littekens herinneren je eraan dat het verleden echt is

Je kan het niet vergeten

Er zijn hiaten die woorden niet kunnen vullen

Omdat jij het was

Om me te laten leven en vergeten

En jij was het

Om me goed te doen om me slecht te laten voelen

Jij die ogen hebt zo groot als de wereld

Ik voel me klein vergeleken met jou

Zo transparant dat ik de bodem kan zien

Al die tijd om dat te begrijpen

Als ik naar binnen kijk, zie ik een beetje van mezelf

Omdat het leven nooit volgens plan verloopt

Jij die mijn evenwicht bent, mijn stoornis

Wij met de angst om ons slecht te voelen

Verwoeste vellen in de vorm van origami

We zijn ver weg, ook al zijn we op dezelfde plaats

Waar stiltes vol zijn met woorden

We lopen samen maar in de tegenovergestelde richting

Op weg naar wegen die ons ergens anders heen brengen

Omdat het leven nooit volgens plan verloopt

Jij die mijn evenwicht en mijn stoornis bent

Wij met de angst om ons slecht te voelen

Verwoeste vellen in de vorm van origami