We Are Good - Marketa Irglova

Early morning, rising with the sun

Resting where the sky meets the earth

Feeling the fired rays of sunlight reach into my soul

Where they reinstate the sense of my own self-worth

If you’re not good, you’re bad — that’s far too black and white

Behold the glorious sun in all it’s radiance bright

It too at times is obscured by the thick blue veil of night

Still the moon and all the stars continue to reflect its light

And so it is that we are good

Though we do not always do as we should

We loose track of right and wrong

And we’re not always standing strong

But still, don’t you want to believe

In things that eyes do not perceive

Like our light shining from within

That in a battle with our darkness can win

The gates of heaven open up before me

As my heart is given wings and flies

Leaving all pretense behind, everything is crystal clear

Even the worry of uncertainty subsides

They say the time will come for us to be reborn

Into the newness of unity that has been torn

Into duality, into: «It's us against them.»

It’s from that place of fear that all our conflicts stem

We’re almost there, but not yet, still — the stage is set

For the play we may enact according to our contract

That we made both and I with everybody in our home up high

To awaken from our deep and long undisturbed though hardly peaceful sleep

If to look is to know the grace which you bestow

Upon those that you would raise

Into a kind and loving gaze

Then to look is to see everyone as good as they can be

Vroeg in de ochtend, opstaan ​​met de zon

Rusten waar de lucht de aarde ontmoet

De afgevuurde zonnestralen voelen doordringen tot in mijn ziel

Waar ze mijn gevoel van eigenwaarde herstellen

Als je niet goed bent, ben je slecht - dat is veel te zwart-wit

Zie de glorieuze zon in al zijn glans helder

Het wordt soms ook verduisterd door de dikke blauwe sluier van de nacht

Toch blijven de maan en alle sterren zijn licht weerkaatsen

En zo is het dat we goed zijn

Hoewel we niet altijd doen wat we zouden moeten doen

We vergeten goed en fout

En we staan ​​niet altijd sterk

Maar toch, wil je niet geloven?

In dingen die ogen niet waarnemen

Zoals ons licht van binnenuit schijnt

Dat in een strijd met onze duisternis kan winnen

De poorten van de hemel openen zich voor mij

Zoals mijn hart vleugels en vliegen krijgt

Laat alle schijn achter, alles is kristalhelder

Zelfs de zorgen over onzekerheid nemen af

Ze zeggen dat de tijd zal komen dat we herboren worden

In de nieuwheid van de eenheid die is verscheurd

In de dualiteit, in: «Het zijn wij tegen hen.»

Uit die angst komen al onze conflicten voort

We zijn er bijna, maar nog niet, toch — het podium is klaar

Voor het stuk dat we kunnen uitvoeren volgens ons contract

Dat we allebei hebben gemaakt en ik met iedereen in ons huis hoog in het vaandel

Om te ontwaken uit onze diepe en lange ongestoorde maar nauwelijks vredige slaap

Als kijken is de genade kennen die je schenkt

Op degenen die je zou verhogen

In een vriendelijke en liefdevolle blik

Kijken is dan iedereen zo goed mogelijk zien