Żyj tą nadzieją - Marek Grechuta

Żyj, aby zrywać łańcuchy głuchych ciężkich dni

I nagle płynąć, i myśleć, że się tylko śni

Błądź wśród obłoków marzeń z tą nadzieją

Że po tobie przyjdą inni i rozgrzeszą cię

Żyj tą nadzieją, co mieli Kolumb albo Bach

Żyj tą radością, dla której Chaplin wdziewał łach

Żyj z tym uśmiechem, który Mona Lisa ma

Żyj tym oddechem, który Maratończyk zna

Żyj poprzez mgły zwątpienia, przecież mimo to

Wieszcz ostrzy pióro swoje, by przekreślić zło

I chociaż wiele przy tym łez w sobie skrył

Pisał, bo wiedział dobrze, że ty będziesz żył

Żył tą nadzieją, co mieli Kolumb albo Bach

Żył tą radością, dla której Chaplin wdziewał łach

Żył z tym uśmiechem, który Mona Lisa ma

Żył tym oddechem, który Maratończyk zna

Żyj, aby tym co żyli spłacić pewien dług

Tym co przed laty brali w sztywne ręce płóg

Dla swoich dzieci, wnuków szykowali świat

Przez tyle długich i niewdzięcznych lat

Żyli tą nadzieją, co mieli Kolumb albo Bach

Żyli tą radością, dla której Chaplin wdziewał łach

Żyli z tym uśmiechem, który Mona Lisa ma

Żyli tym oddechem, który Maratończyk zna

Żyj, chociaż miłość twoja trafia w ślepy mur

Śnij, choć nad głową krążą czarne stada chmur

Błądź po stronicach książek, to ich czerń i biel

Wskażą ci jeszcze niejeden piękny cel

Żyj, aby zrywać łańcuchy głuchych ciężkich dni

I nagle płynąć, i myśleć, że się tylko śni

Błądź wśród obłoków marzeń z tą nadzieją

Że po tobie przyjdą inni i rozgrzeszą cię

Żyj tą nadzieją, co mieli Kolumb albo Bach

Żyj tą radością, dla której Chaplin wdziewał łach

Żyj z tym uśmiechem, który Mona Lisa ma

Żyj tym oddechem, który Maratończyk zna

Leef om de ketenen van de dove harde dagen te verbreken

En plotseling, zwem en denk dat je alleen maar droomt

Dwaal tussen de wolken van dromen met deze hoop

Dat anderen achter je aan zullen komen en je vrijspreken

Leef de hoop die Columbus of Bach hadden

Leef de vreugde waarvoor Chaplin de vodden aantrok

Leef met die glimlach die de Mona Lisa heeft

Leef deze adem die een marathonloper kent

Leef door de nevelen van twijfel, maar toch

Profetie scherpt zijn pen om het kwaad uit te wissen

En hoewel hij veel tranen in zichzelf verborg

Hij schreef omdat hij heel goed wist dat je zou leven

Hij leefde de hoop die Columbus of Bach hadden

Hij leefde de vreugde waarvoor Chaplin de vodden aantrok

Hij leefde met die glimlach die de Mona Lisa heeft

Hij leefde de adem die de marathonloper kent

Leef om een ​​bepaalde schuld af te betalen met degenen die leefden

Aan degenen die jaren geleden het been in stijve handen namen

Ze hebben de wereld voorbereid op hun kinderen en kleinkinderen

Al zoveel lange en ondankbare jaren

Ze leefden de hoop die Columbus of Bach hadden

Ze leefden de vreugde waarvoor Chaplin de vodden aantrok

Ze leefden met die glimlach die de Mona Lisa heeft

Ze leefden deze adem die de marathonloper kent

Leef ook al raakt je liefde een blinde muur

Droom met zwarte wolkenwolken die boven je hoofd zweven

Dwaal door de pagina's van boeken, het is hun zwart-wit

Ze laten je meer dan één mooi doel zien

Leef om de ketenen van de dove harde dagen te verbreken

En plotseling, zwem en denk dat je alleen maar droomt

Dwaal tussen de wolken van dromen met deze hoop

Dat anderen achter je aan zullen komen en je vrijspreken

Leef de hoop die Columbus of Bach hadden

Leef de vreugde waarvoor Chaplin de vodden aantrok

Leef met die glimlach die de Mona Lisa heeft

Leef deze adem die een marathonloper kent