Pieśń wigilijna - Marek Grechuta

Na krawędziach dni wisi szara mgła

Wiatr tą kurtynę targa i w niebo gna

I wtedy czasem błyśnie błękit i biel

Gdy coraz więcej barw pojawia się

W jesiennej melancholii krętych dróg

Stuka do okien bram, podchodzi pod nasz próg

Zieleń się w złoto zmienia, srebro i brąz

Korowód tylu barw rusza przed nami w pląs

Na niebie obłok zwija żagle różowe

Bo księżyc już rozpina gwiazdami tło granatowe

Codziennie się staramy, by zrobić podobny cud

Zamienić szarość ziemi w złocisty chleb i miód

Lecz nam to idzie ciężko, czasami tak jak na wspak

Dopomóż w tym nam, Panie, podpowiedz jak

Daj nam więcej siły, więcej siły więc daj

Uczyń w naszym sercu maj, zielony gaj

Niech nas nie poszarza trudów codzienny trans

Niech się czasem zdarzy nam tych kilka szans

Nie ma Twojej winy w tym, że jest jak jest

Ale dla nas zdobądź się na mały gest

Chleba w blasku słońca, wina w blasku gwiazd

Nie opuszczaj murów tych bezbarwnych miast

Szarordzawy mur, bure stada chmur

Tak jakby mury wzięły chmury za wzór

I tylko gdzieś, w oddali, do okna stuk

Gałąź białego bzu…

To wiatr na okarynie przypomina dawny czas

Choć wkoło ciemna noc a księżyc siwy głaz

Że przecież obiecano wino i chleb

O którym ślepy śnił, głuchy usłyszał szept

Od których pąsowieje kwitnący sad

Ryba przy brzegu lśni, zwierzę zostawia ślad

Codziennie się staramy…

Een grijze mist hangt aan de randen van de dagen

De wind gooit dit gordijn weg en snelt de lucht in

En dan soms blauw en wit flitsen

Wanneer er steeds meer kleuren verschijnen

In de herfst melancholie van kronkelende wegen

Hij klopt op de poortramen, komt naar onze drempel

Groen verandert in goud, zilver en brons

Een processie van zoveel kleuren trekt voor ons uit

In de lucht rolt de wolk roze zeilen

Omdat de maan de marineblauwe achtergrond al met sterren uitspreidt

Elke dag proberen we een soortgelijk wonder te doen

Verander het grijs van de aarde in gouden brood en honing

Maar het gaat ons hard, soms omgekeerd

Help ons hierin, Heer, vertel ons hoe

Geef ons meer kracht, dus geef ons meer kracht

Maak van mei in ons hart een groen bos

Laten we niet overweldigd worden door de ontberingen van de dagelijkse trance

Laten we deze paar kansen van tijd tot tijd hebben

Het is niet jouw schuld dat het is wat het is

Maar voor ons, maak een klein gebaar

Brood in de gloed van de zon, wijn in de gloed van de sterren

Verlaat de muren van deze kleurloze steden niet

Grijsgeroeste muur, doffe wolkenwolken

Alsof de muren de wolken als patroon namen

En alleen ergens, in de verte, klop op het raam

Een tak van witte sering ...

Het is de wind op de ocarina die ons aan vroeger doet denken

Hoewel de nacht overal donker is en de maan grijs en wit

Die wijn en brood waren beloofd

Waar blinden over droomden, doven een fluistering hoorden

Waaruit de bloeiende boomgaard bloost

De vis straalt langs de kust, het dier laat een spoor na

Elke dag proberen we...