Jeszcze pożyjemy - Marek Grechuta

Mały jest kraj,

Gdy wszystko wszystkim,

Wydaje się uboższe.

Piękny jest kraj,

Gdy wszystko wszystkim,

Wydaje się najmłodsze.

Ciężki jest kraj,

Gdy wszystko wszystkim,

Wydaje się najprostrze.

Piękny jest kraj

Gdy wszystko wszystkim,

Wydaje się jeszcze złe.

I dla tych,

Którzy lubią chleb zdrowy i twardy.

I dla tych,

Którym szczęście odbiera, zabiera wróg.

I dla tych,

Którzy noszą zegary w lombardy.

I dla tych,

Którzy tańczą, gdy inni już padli z nóg.

Jeszcze pożyjecie poeci prawdy,

Jeszcze pożyjecie padając z nóg,

Zobaczycie jeszcze jak inni wstają,

Jakby ich prowadził taki sam Bóg.

Het land is klein

Wanneer alles is

Het lijkt armer.

Het land is prachtig

Wanneer alles is

Ze lijkt de jongste.

Het land is moeilijk

Wanneer alles is

Het lijkt het eenvoudigst.

Het land is prachtig

Wanneer alles is

Het lijkt nog steeds slecht.

En voor die

Die van gezond en hard brood houden.

En voor die

Wiens geluk wegneemt, neemt de vijand weg.

En voor die

Die klokken dragen in pandjeshuizen.

En voor die

Die dansen wanneer anderen al van hun voeten zijn gevallen.

Dichters van de waarheid zullen voor je leven,

Je zult leven door van je voeten te vallen,

Je zult zien hoe anderen opstaan,

Alsof dezelfde God hen leidde.