Pamięci wierszy - Marek Grechuta

Pamięć

Płynie wciąż z prądem nowych dni

Lecz czasu zamieć

Nierzadko gubi piękne sny

Młodości czysty kwiat

Radości pełen świat

Gdy ja szukam

Do drzwi pamięci mojej ciągle stukam

Otwieram drżącą dłonią je

Szukając dobrych słów

Z poezji pięknych snów

Bo wiem

Że jesteś zielenią mą

Jesteś błękitem mym

Dobra poezjo

Sługo życia ponad światem złym

Kiedy przypomnę cię wierszu

Co bronisz mnie

Bym nie zamieniał serca w kamień

Przez noce i dnie

Pamięć ma wzywa cię

Przez zagmatwany los

Dobra poezjo

Sługo życia wypełnij mój głos

Nie można żyć bez wody

Nie można życ bez chleba

Ale płomienia i ochłody

W duszy też szukać trzeba

I kiedy czasem odpływam

Poezja jak z papieru łódka

Pamięć niech będzie wciąż żywa

Dla wierszu o szczęściu i smutku

Życie, tysiącem ksiąg spisane

Ludzkie życie

Przeżyło tyle różnych chwil

Cudowny serca lot

Tragiczny losu splot

Lecz wiem

Że pamięć zaciera wiele w myślach

Lecz nie kłamie

Wierząc że oprócz cudów co

Zmieniają życia ból

W komfortu ciepły tiul jest wiersz

Jesteś zielenią mą

Jesteś błękitem mym

Dobra poezjo

Sługo życia ponad światem złym

Pamięć ma wzywa cię

Przez zagmatwany los

Wierszu wybrany słów najlepszych

Wypełnij mój głos

Nie można żyć bez wody

Nie można życ bez chleba

Ale płomienia i ochłody

W duszy też szukać trzeba

I kiedy z myśli odpływa

Duszy błądzącej udręka

Czyni to wciąż młoda i żywa

Z poezji tkana piosenka

Piosenka

Geheugen

Het blijft stromen met de stroom van nieuwe dagen

Maar tijd voor een sneeuwstorm

Hij verliest vaak mooie dromen

Pure jeugdbloem

De wereld is vol vreugde

Wanneer ik op zoek ben naar

Ik blijf kloppen op de deur van mijn geheugen

Met een trillende hand open ik hem

Op zoek naar goede woorden

Van de poëzie van mooie dromen

Omdat ik weet

Dat jij mijn groen bent

Jij bent mijn blauw

goede poëzie

Dienaar van het leven boven de boze wereld

Wanneer zal ik je aan een gedicht herinneren

Wat verdedig je me?

Opdat ik mijn hart niet in steen verander

Gedurende de nachten en dagen

Het geheugen roept je niet

Door een verwarrend lot

goede poëzie

Dienaar van het leven, vul mijn stem

Je kunt niet leven zonder water

Je kunt niet leven zonder brood

Maar vlam en cool

Je moet ook in de ziel kijken

En als ik soms wegdrijf

Poëzie als een boot van papier

Laat de herinnering voortleven

Voor een gedicht over geluk en verdriet

Het leven, geschreven in duizend boeken

Menselijk leven

Het heeft zoveel verschillende momenten meegemaakt

Een prachtige vlucht van het hart

Een tragisch lot weefsel

Maar ik weet

Die herinnering vertroebelt veel geest

Maar hij liegt niet

Geloven dat afgezien van wonderen wat?

Levensveranderende pijn

Er is een vers in het comfort van een warme tule

Jij bent mijn groen

Jij bent mijn blauw

goede poëzie

Dienaar van het leven boven de boze wereld

Het geheugen roept je niet

Door een verwarrend lot

De regel van de gekozen beste woorden

Vul mijn stem

Je kunt niet leven zonder water

Je kunt niet leven zonder brood

Maar vlam en cool

Je moet ook in de ziel kijken

En wanneer het uit de geest wegdrijft

Een dwalende ziel in kwelling

Ze doet dat terwijl ze nog jong en levend is

Een geweven lied uit poëzie

Liedje