Niebieski młyn - Marek Grechuta

Noc rozstrzępiona wronami umyka

Przed coraz wyższą trawą poświtania

By nazwać światło nie trzeba języka

Wystarczy oczu przed nim nie zasłaniać

Nad głową dzieje się niebieski młyn

Karmi nas chlebem światła i snu dziennym miodem

Każda barwa zaczyna się od bieli zim

Każde ciepło na ziemi poprzedzone chłodem

Nasze domy nad brzegiem porywistych rzek

Nasze drogi w pobliżu arsenałów broni

Naprzemian przeklinając i wielbiąc nasz wiek

Coraz wyżej jesteśmy głową w nieboskłonie

Kiedyś gałąź ugięta oznaczała broń

Dziś pod wiatrem się chyli tylko albo ptakiem

Pięść ściśnięta powoli odkształca się w dłoń

Nóż staje się narzędziem a chorągiew znakiem

Nasze domy nad brzegiem porywistych rzek

Nasze drogi w pobliżu arsenałów broni

Naprzemian przeklinając i wielbiąc nasz wiek

Coraz wyżej jesteśmy głową w nieboskłonie

Noc rozstrzępiona wronami umyka

Przed coraz wyższą trawą poświtania

By nazwać światło nie trzeba języka

Wystarczy oczu przed nim nie zasłaniać

Nad głową dzieje się niebieski młyn

Karmi nas chlebem światła i snu dziennym miodem

Każda barwa zaczyna się od bieli zim

Każde ciepło na ziemi poprzedzone chłodem

Nasze domy nad brzegiem porywistych rzek

Nasze drogi w pobliżu arsenałów broni

Naprzemian przeklinając i wielbiąc nasz wiek

Coraz wyżej jesteśmy głową w nieboskłonie

De nacht wordt verscheurd door kraaien en vluchten

Voor het hogere en hogere onkruid

Je hebt geen taal nodig om het licht een naam te geven

Het is voldoende om je ogen er niet voor te bedekken

Er gebeurt een blauwe molen boven je hoofd

Hij voedt ons met het brood van licht en dagelijkse honing

Elke kleur begint met de witheid van de winter

Elke warmte op aarde voorafgegaan door een verkoudheid

Onze huizen aan de oevers van onstuimige rivieren

Onze wegen in de buurt van de wapenarsenalen

Afwisselend vloeken en verheerlijken van onze tijd

Wij zijn het hoofd in de hemel hoger en hoger

Een gebogen tak was vroeger een wapen

Vandaag buigt het alleen onder de wind of een vogel

Wanneer de vuist wordt ingedrukt, vervormt deze langzaam in de hand

Het mes wordt een hulpmiddel en de banner wordt een teken

Onze huizen aan de oevers van onstuimige rivieren

Onze wegen in de buurt van de wapenarsenalen

Afwisselend vloeken en verheerlijken van onze tijd

Wij zijn het hoofd in de hemel hoger en hoger

De nacht wordt verscheurd door kraaien en vluchten

Voor het hogere en hogere onkruid

Je hebt geen taal nodig om het licht een naam te geven

Het is voldoende om je ogen er niet voor te bedekken

Er gebeurt een blauwe molen boven je hoofd

Hij voedt ons met het brood van licht en dagelijkse honing

Elke kleur begint met de witheid van de winter

Elke warmte op aarde voorafgegaan door een verkoudheid

Onze huizen aan de oevers van onstuimige rivieren

Onze wegen in de buurt van de wapenarsenalen

Afwisselend vloeken en verheerlijken van onze tijd

Wij zijn het hoofd in de hemel hoger en hoger