Może usłyszysz wołanie o pomoc - Marek Grechuta

Może odnajdziesz w wyludnionym domu

Bukiecik włosów na ściętej pościeli

I białą jabłoń kwitnącego szronu

Może usłyszysz wołanie o pomoc

Może usłyszysz wołanie o pomoc

Może usłyszysz wołanie o pomoc

Okrutne piękno żelaznego świata

Oświecać będzie naszych snów podziemia

Ziemia zapłonie jak zamierzchła lampa

I nasze ciała będzie w tła przemieniać

Może usłyszysz wołanie o pomoc

Może usłyszysz wołanie o pomoc

Może usłyszysz wołanie o pomoc

Łagodne piękno współczesnego świata

Osłaniać będzie nasze jasne czoła

Do starej ziemi wciąż będziemy wracać

Jeżeli nawet tylko cisza nas zawoła

Może usłyszysz wołanie o pomoc

Może usłyszysz wołanie o pomoc

Może usłyszysz wołanie o pomoc

O kruche światło przemiennego świata

O Ziemio nasze wspólne ciężkie serce

Jeżeli nawet zabłądzimy w gwiazdach

To tylko twoje serce nas uśmierci

Może zdążymy ci jeszcze dopomóc

Może zdążymy ci jeszcze dopomóc

I w dobijaniu śmiertelnie raniony

Do gwiazd do których żywi nie słyszeli

I w ocaleniu kruchej łzy z ogromu

Może zdążymy ci jeszcze dopomóc

Może zdążymy ci jeszcze dopomóc

Może zdążymy ci jeszcze dopomóc

Misschien vind je het in een verlaten huis

Een bos haar op de knipvellen

En de witte appelboom van bloeiende vorst

Misschien hoor je een schreeuw om hulp

Misschien hoor je een schreeuw om hulp

Misschien hoor je een schreeuw om hulp

De wrede schoonheid van de ijzeren wereld

Het zal onze dromen van de onderwereld verlichten

De aarde zal branden als een oude lamp

En het zal ons lichaam naar de achtergrond transformeren

Misschien hoor je een schreeuw om hulp

Misschien hoor je een schreeuw om hulp

Misschien hoor je een schreeuw om hulp

De zachte schoonheid van de moderne wereld

Het zal onze heldere voorhoofden bedekken

We blijven terugkomen naar het oude land

Als alleen stilte ons roept

Misschien hoor je een schreeuw om hulp

Misschien hoor je een schreeuw om hulp

Misschien hoor je een schreeuw om hulp

Voor het fragiele licht van een wisselende wereld

O aarde, ons gemeenschappelijk zwaar hart

Zelfs als we verdwalen in de sterren

Het is alleen jouw hart dat ons zal doden

Misschien kunnen we je nog helpen

Misschien kunnen we je nog helpen

En hij werd dodelijk gewond bij het tikken

Naar de sterren waarnaar de levenden niet hebben gehoord

En om een ​​breekbare traan te redden van de uitgestrektheid

Misschien kunnen we je nog helpen

Misschien kunnen we je nog helpen

Misschien kunnen we je nog helpen