La rumeur - Manau

La rumeur est partie d’ici

Non loin du village et puis du pays

La rumeur est partie d’ici

Non loin du village et puis du pays

Mais n’aie pas peur de moi mon ami

Je ne suis pas vraiment ce que l’on dit

Moi j’ai un coeur qui chante et qui rit

Je ne serai jamais ton ennemi

Elle s’est posée un jour ici au village

Pour conter une histoire, une pleine page

Des ragots colportés tel un radotage

Tout était bien étudié pour que cela se propage

Mais personne ne voulait bien se demander

Si cela était vrai ou tout inventé

Et les seuls qu’il parait n’ont pas fait douter

Tous les bons gens rassemblés

Là dans l’ombre du clocher

Elle disait de toi de moi qu’on était fous

Qu’on n’avait pas le droit de se mettre debout

Que des gens ici bas étaient gardiens de tout

Et qu’il ne fallait surtout pas se rapprocher de leurs sous

Elle crachait et parlait de légitimité

Tel un trait par une crête où tout est limité

D’un côté les mauvais de l’autre les guindés

Elle m’a jeté où tu sais, je ne l’ai pas empêchée

La rumeur, la rumeur

Mais bien sûr comme toujours le temps est passé

Et la rumeur autour seule s’est effacée

Passer de bourg en bourg a dû l'épuiser

Faire jouer au coq du tambour n’a pas suffi à l’aider

Mais je n’espère pas que tous ces gens d'à côté

Tous ceux qui sont là-bas de l’autre côté

A quelques pas de moi qui peuvent écouter

Font de la rumeur un toit afin de se protéger

Elle disait de toi de moi qu’on était fous

Qu’on n’avait pas le droit de se mettre debout

La rumeur, la rumeur

Het gerucht begon hier

Niet ver van het dorp en dan van het land

Het gerucht begon hier

Niet ver van het dorp en dan van het land

Maar wees niet bang voor mij mijn vriend

Ik ben niet echt wat ze zeggen

Ik heb een hart dat zingt en lacht

Ik zal nooit je vijand zijn

Ze landde op een dag hier in het dorp

Om een ​​verhaal te vertellen, een volledige pagina

Roddels verkondigden als gezeur

Alles was goed doordacht om het te verspreiden

Maar niemand wilde zich afvragen

Of het echt was of helemaal verzonnen

En de enigen die leken veroorzaakten geen twijfel

Alle goede mensen verzameld

Daar in de schaduw van de toren

Ze zei over jou over mij dat we gek waren

Dat we niet mochten opstaan

Dat de mensen hier beneden de bewakers waren van alles

En dat het vooral niet nodig was om hun geld te benaderen

Ze spuugde en praatte over legitimiteit

Als een lijn bij een bergkam waar alles beperkt is

Aan de ene kant de slechte aan de andere kant de bedompte

Ze gooide me waar je weet, ik hield haar niet tegen

Het gerucht, het gerucht

Maar natuurlijk is zoals altijd de tijd verstreken

En het gerucht rond alleen vervaagde

Van stad naar stad gaan moet hem uitgeput hebben

De haan op de trommel laten spelen was niet genoeg om hem te helpen

Maar ik hoop niet dat al die mensen hiernaast

Iedereen daar aan de andere kant

Een paar stappen van mij die kan luisteren

Maak van geruchten een dak om te beschermen

Ze zei over jou over mij dat we gek waren

Dat we niet mochten opstaan

Het gerucht, het gerucht