Fest Noz De Paname - Manau

7 ans à peine une gamine va arriver

Arrivée vers l’inconnu un peu perdue, elle est fatiguée

Faut dire que son voyage s’est fait debout en 2ème classe

Elle vient de poser son premier pied en gare de Montparnasse

Des souvenirs d'époque, des gens qui ont bougé

Souvenir des plus anciens qui n’ont sûrement pas oublié

En 45, hé houai !

mon gars c'était ainsi

Malheureusement après la guerre le travail était à Paris

Il y a eu des basques, des auvergnats et puis des corses

Des gens de l’est ou l’ouest, du sud, du nord qui ont trouvé la force

De venir, de monter jusqu'à la capitale

Comme beaucoup de bretons venus chercher un idéal

De vie, un challenge à relever

Rien n'était écrit lorsque tous ces gens sont arrivés

Et bien sûr, toujours la tête haute et fière

Inventant le son de tous ces quartiers populaires

Un son de fest-noz qui vient de Paname

Un son qui sent bon le métro, le pavé et le macadam

Un son qui me parle plein de vague à l'âme

Un peu loin d’la Bretagne

Mais ça ne l’empêche pas d’avoir du charme

15 ans après et tout le monde veut s’amuser

S’amuser dans tous les bals, s'éclater dans les beaux quartiers

Les filles mettaient des jupes et les mecs des blousons noirs

Avant que les bals débutent fin de semaine, vendredi soir

Imaginez l’affaire, nos pères et nos grands-père

s Avec une banane remplie de gel histoire qu’elle tienne en l’air

J’veux pas critiquer, non non, je ne veux pas chambrer

A chaque époque sa mode, c’est vrai que celle là me fait marrer

Il y avait aussi les plus caïds, les plus costauds

Qu’allaient foutre la merde dans toutes les soirées,

tous les bals à Jo

Ça se cognait’sec du côté des quais de Seine

A coups de pieds et à coups de poings,

ça se finissait même à coups de chaînes

Mais malgré ça, tout le monde était collé-serré

Les mains sur les hanches ou bien les fesses

On appelait ça guincher

Et l’orchestre jouait jusqu’au petit matin

Reprenant toutes les chansons

Chantant tous ces refrains

Fest-noz de Paname, de la Tour Eiffel à Notre Dame

Fest-noz pour ces dames sur le trottoir, le cœur en larmes

Les années sont passées comme le métropolitain

Et rien n’a changé à part les murs avec le papier peint

Mais certains vieux ont toujours des difficultés

Difficile de s’intégrer pour les piliers d’communautés

Avoir la terre natale qui coule dans les veines

Et voir la mer en carte postale,

c’est sûr que ça leur fait de la peine

Mais non, non, il n’y a pas toujours de chagrin

Comme les vieux 45 tours, ça fait «Je ne regrette rien»

Non moi non plus j’regrette rien et j' le signe

Remerciant tous ces anciens d’apporter ces racines

7 jaar oud komt er een kind aan

Een beetje verdwaald aangekomen in het onbekende, is ze moe

Moet zeggen dat zijn reis staand in 2e klas is gedaan

Ze heeft net haar eerste voet gezet in het station van Montparnasse

Herinneringen aan tijden, mensen die zijn verhuisd

Herdenking van de oudste die zeker niet vergeten zijn

In 45, hey huai!

mijn jongen, het was zo

Helaas was het werk na de oorlog in Parijs

Er waren Basken, Auvergnats en vervolgens Corsicanen

Mensen uit het oosten of het westen, uit het zuiden, uit het noorden die de kracht hebben gevonden

Om te komen, om naar de hoofdstad te rijden

Zoals veel Bretons die kwamen om een ​​ideaal te zoeken

Van het leven, een uitdaging om aan te gaan

Er was niets geschreven toen al deze mensen arriveerden

En natuurlijk altijd met opgeheven hoofd en trots

Het geluid van al deze populaire buurten uitvinden

Een fest-noz geluid dat uit Panama komt

Geluid dat ruikt naar metro, kasseien en macadam

Een geluid dat tot mij spreekt vol golven naar de ziel

Een beetje ver van Bretagne

Maar dat weerhoudt hem er niet van charmant te zijn

15 jaar later en iedereen wil plezier hebben

Veel plezier met alle ballen, veel plezier in de chique buurten

De meisjes droegen rokken en de jongens droegen zwarte jassen

Voordat de ballen beginnen in het weekend, vrijdagavond

Stel je de deal voor, onze vaders en onze grootvaders

s Met een banaan gevuld met gel om hem in de lucht te houden

Ik wil niet bekritiseren, nee nee, ik wil niet naar de kamer

Elk tijdperk heeft zijn mode, het is waar dat deze me aan het lachen maakt

Er waren ook de grootste, de sterkste

Fuck alle feesten,

alle ballen bij Jo

Het viel droog aan de kant van de Seine-kaaien

Met schoppen en stoten,

het eindigde zelfs met kettingen

Maar ondanks dat zat iedereen vastgelijmd

Handen op heupen of billen

We noemden het guincher

En het orkest speelde tot het ochtendgloren

Alle nummers coveren

Al deze refreinen zingen

Fest-noz in Paname, van de Eiffeltoren tot de Notre Dame

Fest-noz voor deze dames op de stoep met tranen in hun hart

De jaren gingen voorbij als de grootstedelijke

En er is niets veranderd behalve de muren met het behang

Maar sommige oude mensen hebben nog steeds problemen

Moeilijk te integreren voor de pijlers van gemeenschappen

Om het geboorteland door je aderen te laten stromen

En zie de zee in een ansichtkaart,

het doet ze zeker pijn

Maar nee, nee, er is niet altijd verdriet

Net als de oude jaren '45, gaat het "Ik heb nergens spijt van"

Nee ik noch ik heb nergens spijt van en ik teken het

Al die ouderen bedanken voor het brengen van die roots