свобода это гетто - макулатура, Лёха Никонов

Я всё ещё там лежу, связанный, окружён зомбаками

В который раз переписываю вокал свой ебаный

Вижу в окошко край неба — прячется за облаками

Такой тёмный, что выходящее солнце меня обжигает

Мне никогда не выбраться из этого здания

Не сходить с тобой на концерт Дельфина, я знаю

Вру, когда рассказываю, что домой заберёт жена меня

Ведь наша тихая жизнь была лишена содержания

И меня забирает отец: я тот же ребёнок заплаканный

Мы гуляем по лесу, и он берёт меня за руку

Скрывает свою растерянность и стихи мне читает

Историю про великана с голубыми глазами

Радует и пугает тайга, мы смотрим на вспышки молний

Чувство полёта в невесомости стараюсь запомнить

Между страхом и удовольствием, мечтами и реальностью

Землёй и вечерним небом так легко потеряться

Когда плавится от жары наш шахтёрский город

Есть иллюзия моря у горизонта, если идёшь под гору

Раз ты писатель, то просто рассказывай истории

Звони мне в любой момент — я разделю с тобой горе

Я знаю, что ты никогда не мусорнёшься

Я знаю, что ты никогда не кинешь якорь

В нашей семье ты — самый свободный

Вместо компаса я дарю тебе свою ярость

Навсегда забыть, где ты

Навсегда забыть, где ты

Представляю сам себя, я плыву без якоря

Не проповедую свободу и забыл — нахуя?

Ставить лайки в соцсетях — говорят, это борьба

Сделав ласточку кому-то, засмеялись мусора

Все мы — каждому друзья, ваша микротюрьма

Ироническими лозунгами исписана стена

Политический мемасик, как ударная волна

Скоро протаранит Кремль — надо только подождать

Надо только посмешнее, вы умеете, я знаю

Фотографии с протестов — выиграешь шоу фотографий

Лидер в чистенькой рубашке менеджера по продажам

Суетливо улыбнётся и на троне воссияет

Каждый-каждый станет важным маленький предприниматель

Прошагает по ступенькам — а с меня, пожалуй, хватит

Свобода — это гетто, ваша коммуна — это чатик в «Телеграме»

Отравился активист на афтепати,

А когда он станет старым чмокающим либералом

Вспомнит, как сразил тирана хештэгами и спамом

Я останусь на кровати, пролистаю вашу сказку

Неудачливым пиратом, моя шхуна затерялась

Может, я хотел бы с вами, но не позволяет знамя

Меня нет среди парий и рукоподаваемых

В вашей пьесе места заняты — я свою сочиняю

Встретимся когда-нибудь у Зимнего дворца

Навсегда забыть, где ты

Стоя у самого края

Свобода — это гетто

Мне скучно, не надо рая

Навсегда забыть, где ты

Стоя у самого края

Свобода — это гетто

Мне скучно, не надо рая

Навсегда забыть, где ты

Навсегда забыть, где ты

Навсегда забыть, где ты

Навсегда забыть, где ты

Навсегда забыть, где ты

Навсегда забыть, где ты

Навсегда забыть, где ты

Навсегда забыть, где ты

Ik lig daar nog steeds, vastgebonden, omringd door zombies

Nogmaals, ik herschrijf mijn verdomde zang

Ik zie de rand van de lucht door het raam - verstopt achter de wolken

Zo donker dat de opkomende zon me verbrandt

Ik kom nooit uit dit gebouw

Ga niet met jou naar het Dolphin concert, ik weet het

Ik lieg als ik zeg dat mijn vrouw me naar huis zal brengen

Ons rustige leven was tenslotte verstoken van inhoud

En mijn vader neemt me mee: ik ben hetzelfde huilende kind

We lopen in het bos en hij pakt mijn hand

Hij verbergt zijn verwarring en leest mij poëzie voor

Het verhaal van de reus met blauwe ogen

Taiga behaagt en beangstigt, we kijken naar bliksemflitsen

Ik probeer me het gevoel van vliegen in gewichtloosheid te herinneren

Tussen angst en plezier, dromen en realiteit

Het is zo gemakkelijk om te verdwalen in de aarde en de avondlucht

Wanneer onze mijnstad smelt van de hitte

Er is een illusie van de zee aan de horizon als je bergafwaarts gaat

Aangezien je een schrijver bent, vertel dan gewoon verhalen

Bel me op elk moment - ik zal verdriet met je delen

Ik weet dat je nooit rommel maakt

Ik weet dat je nooit voor anker gaat

In onze familie ben jij de vrijste

In plaats van een kompas, geef ik je mijn woede

Vergeet voor altijd waar je bent

Vergeet voor altijd waar je bent

Ik stel me mezelf voor, ik vaar zonder anker

Ik predik geen vrijheid en vergat - waarom in godsnaam?

Zet likes in sociale netwerken - ze zeggen dat het een strijd is

Na iemand te hebben geslikt, gelachen om de vuilnis

We zijn allemaal vrienden, jouw microgevangenis

Ironische leuzen op de muur gekrabbeld

Politieke memes als een schokgolf

Binnenkort wordt het Kremlin geramd - je hoeft alleen maar te wachten

Het moet gewoon grappiger zijn, je weet hoe, ik weet het

Foto's van protesten - win de fotoshow

Leider in een schoon shirt van een salesmanager

Hij lacht kieskeurig en straalt op de troon

Iedereen-iedereen wordt een belangrijke kleine ondernemer

Loopt de trap op - en ik heb er misschien genoeg van

Vrijheid is een getto, jouw gemeente is een Telegram-chat

Een activist werd vergiftigd op een afterparty,

En als hij een oude, smakkende liberaal wordt?

Hij zal zich herinneren hoe hij de tiran versloeg met hashtags en spam

Ik blijf op bed, blader door je sprookje

Pech piraat, mijn schoener is verdwaald

Misschien zou ik graag bij je zijn, maar de banner staat het niet toe

Ik ben niet onder paria's en overhandigd

In jouw spel zijn de plaatsen bezet - ik componeer mijn eigen

Ontmoet me op een dag in het Winterpaleis

Vergeet voor altijd waar je bent

Helemaal aan de rand staan

Vrijheid is een getto

Ik verveel me, heb de hemel niet nodig

Vergeet voor altijd waar je bent

Helemaal aan de rand staan

Vrijheid is een getto

Ik verveel me, heb de hemel niet nodig

Vergeet voor altijd waar je bent

Vergeet voor altijd waar je bent

Vergeet voor altijd waar je bent

Vergeet voor altijd waar je bent

Vergeet voor altijd waar je bent

Vergeet voor altijd waar je bent

Vergeet voor altijd waar je bent

Vergeet voor altijd waar je bent