Водопад - Максим Леонидов

Я шел спокойно вниз

По течению реки

И другом был мне бриз

И были весла легки

И я решил, что беда

Так и пройдет стороной,

Как вдруг, большая вода

Сошла с ума подо мной

Ты — водопад передо мной на пути

Ты — водопад — не переплыть, не пройти

Ты — водопад, я покоряюсь судьбе

Уйти я был бы рад, но меня уже несет к тебе

Я бил веслом по воде,

А по веслу бил рукой

Мне хотелось расставаться

Со спокойной рекой

Я растерял якоря,

Рукой коряги хватал,

И вдруг я понял — все зря

И сразу очень устал

И тут я сделался лих

И даже как-то удал,

Я хохотал, словно псих

И громко песни орал

Корма еще на плаву,

А нос — над бездной завис

Еще секунду — живу

И тут же кубарем вниз

Ik liep rustig naar beneden

Langs de rivier

En de wind was mijn vriend

En de riemen waren licht

En ik besloot dat probleem

Dus het gaat voorbij

Plots groot water

werd gek onder mij

Je bent onderweg een waterval voor me

Je bent een waterval - zwem niet, ga niet voorbij

Je bent een waterval, ik onderwerp me aan het lot

Ik zou graag vertrekken, maar ik ben al naar je toe gedragen

Ik raakte het water met een roeispaan,

En hij sloeg de roeispaan met zijn hand

ik wilde weggaan

Met een kalme rivier

Ik ben mijn ankers kwijt

Ik greep drijfhout met mijn hand,

En plotseling realiseerde ik me - allemaal tevergeefs

En meteen heel moe

En toen werd ik onstuimig

En zelfs op de een of andere manier verwijderd

Ik lachte als een psycho

En schreeuwde luid liedjes

De achtersteven drijft nog

En de neus zweefde over de afgrond

Nog een seconde - ik leef

En dan hals over kop naar beneden