Проплывая над городом - Максим Леонидов

Ты спустилась,

Как уставший осенний лист

Прямо на карниз

Утром рано

Ты сказала -

Оттолкнись и лети со мной,

Я тебе женой

В небе стану

Из полей тянет холодом

Без тебя мне летать не суждено

Проплывая над городом,

Не забудь постучать в мое окно

Мы летали

Над осенним ковром земли

Там внизу в пыли

Плыли крыши

Нас венчали

белокрылые журавли

И с собой несли

Выше, выше...

Из полей тянет холодом

Без тебя мне летать не суждено

Проплывая над городом,

Не забудь постучать в мое окно

Je ging naar beneden

Als een moe herfstblad

Rechts op de richel

vroeg in de morgen

Jij zei -

Duw af en vlieg met me mee

ik ben je vrouw

Ik zal in de lucht zijn

Van de velden trekt kou

Ik kan niet vliegen zonder jou

Zwevend over de stad

Vergeet niet op mijn raam te kloppen

We vlogen

Boven het herfsttapijt van de aarde

Daar beneden in het stof

Daken dreven

We werden gekroond

witvleugelkraanvogels

En ze droegen met zich mee

Hoger, hoger...

Van de velden trekt kou

Ik kan niet vliegen zonder jou

Zwevend over de stad

Vergeet niet op mijn raam te kloppen