Ленинградское время - Максим Леонидов

Ровно в полночь, а точнее, в ноль минут и ноль часов,

Запирают свои двери на тяжёлый засов

Все рестораны и кафе, и только люди в галифе встают у входа.

И запускают злых собак в универмаг «Гостинный двор»,

Чтоб видел каждый хулиган, каждый жулик, и вор,

Что даже если он хитёр, он чего доброго не спёр добро народа!

Официанты из «Садко» спокойно едут домой,

И в их багажниках трясутся рюкзаки со жратвой.

Они не курят натощак, и за спиной у них филфак, а может ГИТИС.

И у метро о чём-то спорят герои кабаков,

Их давно пора разнять, да только нету дураков.

Бойцы милиции молчат, и только барышни кричат: «Остановитесь!»

Припев: Ленинградское время — ноль часов, ноль минут.

Ленинградское время — ноль часов, ноль минут…

Ленинградское время…

Блестит нездешними огнями очень модный отель,

Он неприступен словно крепость, словно цитатель,

Поскольку охраняют вход, как засекреченный завод, и даже строже.

Стоят полковники в отставке у стеклянных дверей,

Пора бы фотоэлементом заменить этих парней,

Чтоб было так: заходит враг, и электрический кулак ему по роже!

Зато Алиса и Лариса внутри уже давно,

И скоро Джона или Криса, что в общем всё равно,

Возьмут тихонько за хомут, посадят в тачку и свезут домой к Марине.

Им тоже хочется иметь последней моды шелка,

Выходит, нужно всё успеть, покуда грудь высока,

И, значит, принцип этих дам — все флаги в гости будут к нам — вполне невинен!

Припев.

И чтобы гость издалека, который «Cалем» смолит,

Спокойно выпить мог пивка, к чему привык паразит,

Мы открываем ночью бары, и меняем там товары на доллары!

Ленинградская ночь застыла в фазе Луны,

И c вечерней смены едет гордость нашей страны,

Их везёт домой метро, сотрясая нутро тротуаров.

Припев.

Precies om middernacht, of liever, op nul minuten en nul uur,

Ze doen hun deuren op slot met een zware grendel

Alle restaurants en cafés, en alleen mensen in rijbroeken staan ​​bij de ingang.

En ze lieten boze honden het warenhuis Gostinny Dvor binnen,

Zodat elke hooligan, elke oplichter en dief kan zien,

Dat zelfs als hij sluw is, hij het welzijn van de mensen niet heeft gestolen!

Obers van "Sadko" gaan rustig naar huis,

En rugzakken met rups trillen in hun koffers.

Ze roken niet op een lege maag, en ze hebben een filologische faculteit achter hun rug, of misschien GITIS.

En in de metro maken de helden van tavernes ruzie over iets,

Het is hoog tijd om ze te scheiden, maar er zijn geen dwazen.

De politieagenten zwijgen en alleen de jonge dames roepen: "Stop!"

Koor: Leningrad-tijd - nul uur, nul minuten.

Leningrad-tijd - nul uur, nul minuten ...

Leningrad-tijd ...

Een zeer modieus hotel schittert met onaardse lichtjes,

Hij is onneembaar als een fort, als een citaat,

Omdat ze de ingang bewaken als een geheime fabriek, en nog strenger.

Gepensioneerde kolonels staan ​​bij de glazen deuren,

Het is tijd om deze jongens te vervangen door een fotocel,

Zodat het zo was: de vijand komt binnen, en de elektrische vuist is in zijn gezicht!

Maar Alice en Larisa zijn al lang binnen,

En binnenkort John of Chris, wat in het algemeen allemaal hetzelfde is,

Ze pakken hem stilletjes bij de kraag, zetten hem in een kruiwagen en nemen hem mee naar huis, naar Marina.

Ze willen ook de laatste mode in zijde hebben,

Het blijkt dat je alles moet doen terwijl de borst hoog is,

En daarom is het principe van deze dames - alle vlaggen zullen ons bezoeken - volkomen onschuldig!

Refrein.

En zodat de gast uit de verte, die "Salem" teer,

Ik zou rustig bier kunnen drinken, wat de parasiet gewend is,

We openen 's nachts bars en wisselen daar goederen voor dollars!

Leningrad nacht bevroor in de fase van de maan,

En vanaf de avondploeg rijdt de trots van ons land,

De metro brengt ze naar huis en schudt de binnenkant van de trottoirs.

Refrein.