Волки - Максим Леонидов

Я когда-то был псом, и на волка похож не слишком,

Hо нарушил собачий закон, и теперь мне крышка.

Мутный свет облаков, злое солнце над лесом встало,

И теперь я среди волков, я один из стаи.

Эх, подстрелят меня, да потащат по снегу волоком,

Hо до этого дня я побуду немного волком.

Это вы научили меня выживать,

Гнать лося по лесам, голосить на луну,

И теперь, когда некуда дальше бежать,

Я вам объявляю войну.

Я когда-то был псом благородным, с гербом на флаге,

Hо собачий закон охраняют всегда дворняги.

И теперь я в бегах, в пене, в мыле, в крови, в азарте,

Волчий бог в облаках намечает мой путь по карте.

Hу, а мне бы волчат, да забиться в нору, где сухо,

Только от палача перегаром несёт да луком.

Это вы научили меня выживать,

Гнать лося по лесам, голосить на луну,

И теперь, когда некуда дальше бежать,

Я вам объявляю войну.

Эх, подстрелят меня, да потащат по снегу волоком,

Hо до этого дня я побуду немного волком.

Меня не страшит, что однажды весной

Я услышу в степи вертолёт надо мной,

Полыхнёт из винта или из калаша,

И отправится в рай моя волчья душа.

Это вы научили меня выживать,

Гнать лося по лесам, голосить на луну,

И теперь, когда некуда дальше бежать

Я вам объявляю войну.

Ik was vroeger een hond, en ik lijk niet veel op een wolf,

Maar ik heb de hondenwet overtreden, en nu ben ik gedekt.

Het bewolkte licht van de wolken, de boze zon kwam op over het bos,

En nu ben ik tussen de wolven, ik ben een van de roedel.

Eh, ze zullen me neerschieten en me door de sneeuw slepen,

Maar tot die dag zal ik een kleine wolf zijn.

Jij was het die me leerde overleven

Drijf de eland door de bossen, huil naar de maan,

En nu er nergens meer is om te rennen

Ik verklaar je de oorlog.

Ik was ooit een nobele hond, met een wapenschild op de vlag,

Maar de hondenwet wordt altijd bewaakt door bastaarden.

En nu ben ik op de vlucht, in schuim, in zeep, in bloed, in opwinding,

De wolvengod in de wolken schetst mijn pad op de kaart.

Wel, ik zou wel wolvenwelpen willen, maar verstoppen in een hol waar het droog is,

Alleen van de beul draagt ​​een rook en een boog.

Jij was het die me leerde overleven

Drijf de eland door de bossen, huil naar de maan,

En nu er nergens meer is om te rennen

Ik verklaar je de oorlog.

Eh, ze zullen me neerschieten en me door de sneeuw slepen,

Maar tot die dag zal ik een kleine wolf zijn.

Ik ben niet bang dat op een dag in de lente

Ik zal een helikopter boven mij horen in de steppe,

Het zal blazen van een propeller of van een Kalash,

En mijn wolvenziel zal naar de hemel gaan.

Jij was het die me leerde overleven

Drijf de eland door de bossen, huil naar de maan,

En nu er nergens anders is om te rennen

Ik verklaar je de oorlog.