Видение - Максим Леонидов

Был обычный серый питерский вечер,

Я пошёл бродить в дурном настроении,

Только вижу вдруг идёт мне навстречу

То ли девочка, а то ли видение.

И как будто мы знакомы с ней даже,

Помню чей-то был тогда день рождения.

И по-моему зовут её Даша,

То ли девочку, а то ли видение.

Она прошла как каравелла по зелёным волнам,

Прохладным ливнем после жаркого дня.

Я оглянулся посмотреть не оглянулась ли она,

Чтоб посмотреть не оглянулся ли я.

Она прошла как каравелла по волнам,

Прохладным ливнем после жаркого дня.

Я оглянулся посмотреть не оглянулась ли она,

Чтоб посмотреть не оглянулся ли я.

Помню что-то я ей пел про ресницы,

И на ушко ей шептал дребедень я.

Только вдруг она взлетела как птица,

То ли девочка, а то ли видение.

И смотрел я в небо звёздное долго,

И назавтра был больной целый день я.

Я искал её да только без толку,

То ли девочку, а то ли видение.

Она прошла как каравелла по зелёным волнам,

Прохладным ливнем после жаркого дня.

Я оглянулся посмотреть не оглянулась ли она,

Чтоб посмотреть не оглянулся ли я.

Она прошла как каравелла по волнам,

Прохладным ливнем после жаркого дня.

Я оглянулся посмотреть не оглянулась ли она,

Чтоб посмотреть не оглянулся ли я.

Я живу теперь и тихо и складно,

Но под вечер, обходя заведенья,

Я ищу в толпе глаза её жадно,

То ли девочки, а то ли видения.

Ты похожа на неё как сестрица,

Но конечно не она к сожаленью.

А я пойду домой и пусть мне приснится,

То ли девочка, а то ли видение.

Она прошла как каравелла по зелёным волнам,

Прохладным ливнем после жаркого дня.

Я оглянулся посмотреть не оглянулась ли она,

Чтоб посмотреть не оглянулся ли я.

Она прошла как каравелла по волнам,

Прохладным ливнем после жаркого дня.

Я оглянулся посмотреть не оглянулась ли она,

Чтоб посмотреть не оглянулся ли я.

Я оглянулся посмотреть, не оглянулась ли она,

Чтоб посмотреть, не оглянулся ли я.

Чтоб посмотреть, не оглянулся ли я.

Het was een gewone grijze Sint-Petersburgse avond,

Ik ging ronddwalen in een slecht humeur

Ik zie gewoon ineens op me af komen

Ofwel een meisje, ofwel een visioen.

En alsof we haar zelfs kennen,

Ik herinner me toen iemands verjaardag.

En ik denk dat haar naam Dasha is,

Ofwel een meisje, ofwel een visioen.

Ze ging als een karveel op groene golven,

Een verkoelende plensbui na een warme dag.

Ik keek achterom om te zien of ze achterom keek,

Om te zien of ik achterom keek.

Ze ging als een karveel op de golven,

Een verkoelende plensbui na een warme dag.

Ik keek achterom om te zien of ze achterom keek,

Om te zien of ik achterom keek.

Ik herinner me iets dat ik voor haar zong over wimpers,

En ik fluisterde onzin in haar oor.

Pas plotseling steeg ze op als een vogel,

Ofwel een meisje, ofwel een visioen.

En ik keek lange tijd naar de sterrenhemel,

En de volgende dag was ik de hele dag ziek.

Ik heb naar haar gezocht, maar tevergeefs,

Ofwel een meisje, ofwel een visioen.

Ze ging als een karveel op groene golven,

Een verkoelende plensbui na een warme dag.

Ik keek achterom om te zien of ze achterom keek,

Om te zien of ik achterom keek.

Ze ging als een karveel op de golven,

Een verkoelende plensbui na een warme dag.

Ik keek achterom om te zien of ze achterom keek,

Om te zien of ik achterom keek.

Ik leef nu en rustig en soepel,

Maar 's avonds, voorbij de etablissementen,

Ik zoek gretig naar haar ogen in de menigte,

Ofwel meisjes, ofwel visioenen.

Je lijkt op haar als een zus

Maar natuurlijk niet, helaas.

En ik ga naar huis en laat me dromen

Ofwel een meisje, ofwel een visioen.

Ze ging als een karveel op groene golven,

Een verkoelende plensbui na een warme dag.

Ik keek achterom om te zien of ze achterom keek,

Om te zien of ik achterom keek.

Ze ging als een karveel op de golven,

Een verkoelende plensbui na een warme dag.

Ik keek achterom om te zien of ze achterom keek,

Om te zien of ik achterom keek.

Ik keek achterom om te zien of ze achterom keek,

Om te zien of ik achterom keek.

Om te zien of ik achterom keek.