Позывные весны - Максим Леонидов

Понедельник семь утра она крадётся босиком за дверь

Родители спят сладким сном

Откуда им узнать о том что радио любви включил апрель

Они обнаружат потом

Записку на кухне

Лишь позывные весны в её глазах

И ей уже не нужны тормоза

И больше нету вины и нет пути назад

Лишь позывные весны в её глазах

В её глазах

Она уже забыла свой домашний телефон и свой E-mail

Она не помнит тебя и меня

У городских ворот гвардейцы перед ней опустят мост через ручей

Она погоняет коня

Прямо на небо

Припев

Не верь тому кто говорит:"Выхода нет"

Твоя душа уже в пути

Она летит на рассвет

Припев

Maandag zeven uur 's ochtends sluipt ze op blote voeten de deur uit

Ouders slapen zoete slaap

Hoe weten ze dat de radio van de liefde april aanging?

Ze zullen later ontdekken

Een briefje in de keuken

Alleen de roepnamen van de lente in haar ogen

En ze heeft geen remmen meer nodig

En er is geen schuld meer en er is geen weg terug

Alleen de roepnamen van de lente in haar ogen

In haar ogen

Ze is haar telefoonnummer thuis en haar e-mailadres al vergeten

Ze herinnert zich jou en mij niet

Bij de stadspoorten zullen de bewakers voor haar de brug over de beek laten zakken

Ze rijdt paard

rechtstreeks naar de hemel

Refrein

Geloof niet degene die zegt: "Er is geen uitweg"

Je ziel is onderweg

Ze vliegt de dageraad tegemoet

Refrein