Ещё не поздно - Максим Леонидов

Мой старый рояль расстроен давно

И какой-то гость на деку пролил вино,

Когда-то на нём я песни играл,мой друг.

Но пробил час и я пробую вновь

Сыграть про дружбу,спеть про любовь,

И я верю,в душе найдётся какой-то звук,

Ещё не поздно.

У меня есть труба,она весит на стене,

Много лет назад сыграл я песню на ней,

Я её не снимал со стены с тех самых лет.

Но я беру трубу и прижимаю к губам,

И я играю то,что выдумал сам,

И я верю- в душе найдётся какой-то свет,

Ещё не поздно.

Ещё не поздно,я верю,что ещё не поздно,

Я говорю- ещё не поздно.

У меня был друг,он теперь далеко,

Ему без меня совсем не легко,

Мы были,как братья,поэтому нам везло.

Я наберу его номер и скажу-"Привет,

Мы не виделись с тобой 40 000 лет,"

И я верю, в душе найдётся ещё тепло.

Ещё не поздно,

Я верю,что ещё не поздно,

Я говорю-ещё не поздно.

Mijn oude piano is ontstemd

En een gast morste wijn op het dek,

Ik heb er ooit liedjes op gespeeld, mijn vriend.

Maar het uur heeft geslagen en ik probeer het opnieuw

Speel over vriendschap, zing over liefde,

En ik geloof dat er in de ziel een soort geluid is,

Niet te laat.

Ik heb een pijp, hij hangt aan de muur,

Vele jaren geleden speelde ik er een nummer op

Ik heb het sinds die jaren niet meer van de muur gehaald.

Maar ik pak de pijp en druk hem tegen mijn lippen,

En ik speel wat ik zelf heb uitgevonden,

En ik geloof dat er enig licht in de ziel is,

Niet te laat.

Het is nog niet te laat, ik geloof dat het nog niet te laat is

Ik zeg dat het nog niet te laat is.

Ik had een vriend, hij is nu ver weg,

Het is niet gemakkelijk voor hem zonder mij,

We waren als broers, dus we hadden geluk.

Ik bel zijn nummer en zeg: "Hallo,

We hebben je al 40.000 jaar niet gezien"

En ik geloof dat er nog warmte in de ziel is.

Niet te laat,

Ik geloof dat het nog niet te laat is

Ik zeg dat het nog niet te laat is.