Довольно! - Максим Леонидов

Я, как муха в сетях паутины,

Бьюсь с жужжаньем в гостиных!

Довольно!

Ваши женщины, песни и вина,

Понимаете, безалкогольны!

И дошло до того, что, ей-богу,

На Таити из первой кофейни

Я уйду, захватив на дорогу

Папирос и два томика Гейне!

Там под первою пальмой, без риска

Получить менингит и простуду,

Буду пить натуральное виски

И маис там возделывать буду.

И хотя это (вы извините)

С точки зрения вашей нелепо,

Буду ночью лежать на Таити,

Глядя в синее звёздное небо.

А когда, кроме звёздной той выси,

И Эрот мне окажется нужен,

Заработав коё-что на маисе,

Накуплю там невольниц пять дюжин.

И, доволен судьбой чрезвычайно,

Буду жить там, пока с воплем странным

Пьяный негр, подвернувшись случайно,

Не зарежет меня под бананом.

Ik ben als een vlieg in het web,

Vechten tegen buzz in huiskamers!

Genoeg!

Uw vrouwen, liederen en wijnen,

Je weet wel, alcoholvrij!

En het kwam op het punt dat, bij God,

In Tahiti vanaf de eerste coffeeshop

Ik zal vertrekken, op pad gaan

Een sigaret en twee delen Heine!

Daar, onder de eerste palmboom, zonder risico

Krijg meningitis en verkoudheid

Ik zal natuurlijke whisky drinken

En daar ga ik maïs verbouwen.

En hoewel dit (excuseer me)

Vanuit jouw oogpunt is het belachelijk

Ik zal 's nachts op Tahiti liggen,

Kijkend naar de blauwe sterrenhemel.

En wanneer, behalve die sterrenhoogte,

En ik zal Eros nodig hebben,

Iets verdiend hebben met maïs,

Ik zal daar vijf dozijn slaven kopen.

En, zeer tevreden met het lot,

Ik zal daar wonen tot met een vreemde kreet

Een dronken zwarte man, per ongeluk moe

Zal me niet onder een banaan steken.