Architecture - Maisie Peters

Cross-legged, sitting in your mum’s kitchen

My word’s missing, and I like the way you sing

And I like the way you think 'bout the weather forecast

'Cause this summer won’t last

Ripped photographs, whisper secrets to the wind

This is a battle I won’t win

You’ll go and I’ll know

I owe you all the love you showed me I deserved

The gold that I was worth

You built me up like architecture

Boy, you’ll break my heart, I’ll let ya

'Cause no one nowhere knows me better than you

Your bags are packed, my words are stacked

Towers of paperbacks with all that I won’t say

The dreams we used to make

Now your train ticket takes my breath with it

But you’re the biggest and the brightest that this place has ever made

And I can’t ask you stay

You’ll go and I’ll know

I owe you all the love you showed me I deserved

The gold that I was worth

You built me up like architecture

Boy, you’ll break my heart, I’ll let ya

'Cause no one nowhere knows me better than you

You were borrowed, now I’m blue

Oh, nobody new could be better than you

You’ll go and I’ll know

That I owe you all the love you showed me I deserved

The gold that I was worth, oh

You’ll go and I’ll know

I owe you all the love you showed me I deserved

The gold that I was worth

You built me up like architecture

Boy, you’ll break my heart, I’ll let ya

'Cause no one nowhere knows me better than you

In kleermakerszit, zittend in de keuken van je moeder

Mijn woord ontbreekt en ik hou van de manier waarop je zingt

En ik hou van de manier waarop je denkt over de weersvoorspelling

Want deze zomer zal niet duren

Geripte foto's, geheimen fluisteren voor de wind

Dit is een strijd die ik niet zal winnen

Jij gaat en ik zal het weten

Ik ben je alle liefde verschuldigd die je me hebt getoond die ik verdiende

Het goud dat ik waard was

Je bouwde me op als architectuur

Jongen, je zult mijn hart breken, ik laat je

Want niemand kent me nergens beter dan jij

Je koffers zijn gepakt, mijn woorden zijn gestapeld

Torens van paperbacks met alles wat ik niet zal zeggen

De dromen die we vroeger maakten

Nu neemt je treinkaartje mijn adem mee

Maar jij bent de grootste en slimste die deze plek ooit heeft gemaakt

En ik kan je niet vragen om te blijven

Jij gaat en ik zal het weten

Ik ben je alle liefde verschuldigd die je me hebt getoond die ik verdiende

Het goud dat ik waard was

Je bouwde me op als architectuur

Jongen, je zult mijn hart breken, ik laat je

Want niemand kent me nergens beter dan jij

Je was geleend, nu ben ik blauw

Oh, niemand nieuw kan beter zijn dan jij

Jij gaat en ik zal het weten

Dat ik je alle liefde schuldig ben die je me hebt getoond die ik verdiende

Het goud dat ik waard was, oh

Jij gaat en ik zal het weten

Ik ben je alle liefde verschuldigd die je me hebt getoond die ik verdiende

Het goud dat ik waard was

Je bouwde me op als architectuur

Jongen, je zult mijn hart breken, ik laat je

Want niemand kent me nergens beter dan jij