Malsain - Laurie Darmon

Le ciel est gris et j’ai le teint vieilli

Un peu triste, pessimiste, mais surtout, un peu triste

Tu apparais et moi, je disparais

Je renais, c’est pas vrai, mais surtout, je renais

Je parle toute seule et je reste là

Et je nage et je plonge jusqu'à c’que je me noie

Je parle toute seule, j’me fais mon cinéma

Et je sais et je pleure et j’ai peur

Trop de maladresse et je n’ai même plus d’adresse

Il ne me reste que le sourire

Le sourire quand je te vois rire, toi

Toi, l’autre moi, je veux le croire

Je veux le croire, t’es mon miroir

Je veux le voir, c’est illusoire

Trop de maladresse et je n’ai même plus d’adresse

Il ne me reste que le sourire

Le sourire quand je te vois rire, toi

Toi, l’autre moi sous mes faux airs

Mon antithèse, parfait contraire

Il faut se taire

La vie est belle et je touche le bonheur

Le bonheur puis douleur, mais surtout, le bonheur

Tu n’aimes rien et je suis tes humeurs

Et soudain, tout est vain, mais surtout, c’est malsain

Je parle toute seule et je reste là

Tu avances, je me perds, je m’enfonce dans les bois

Je parle toute seule, j’me fais mon cinéma

Tout va bien, tout est beau, ça sonne faux

Trop de maladresse et je n’ai même plus d’adresse

Il ne me reste que le sourire

Le sourire quand je te vois rire, toi

Toi, l’autre moi, je veux le croire

Je veux le croire, t’es mon miroir

Je veux le voir, c’est illusoire

Trop de maladresse et je n’ai même plus d’adresse

Il ne me reste que le sourire

Le sourire quand je te vois rire, toi

Toi, l’autre moi sous mes faux airs

Mon antithèse, parfait contraire

Il faut se taire

Il faut que tu t’en ailles, je dois retrouver mon toit

Mon nid s'écaille

Je ne sais plus vivre et je sens que je dérive

Par

Trop de maladresse et je n’ai même plus d’adresse

Il ne me reste que le sourire

Le sourire quand je te vois rire, toi

Toi, l’autre moi, je veux le croire

Je veux le croire, t’es mon miroir

Je veux le voir, c’est illusoire

Trop de maladresse et je n’ai même plus d’adresse

Il ne me reste que le sourire

Le sourire quand je te vois rire, toi

Toi, l’autre moi sous mes faux airs

Mon antithèse, parfait contraire

Il faut se taire

De lucht is grijs en ik heb een oude teint

Een beetje verdrietig, pessimistisch, maar vooral een beetje verdrietig

Jij verschijnt en ik verdwijn

Ik ben herboren, het is niet waar, maar bovenal ben ik herboren

Ik praat tegen mezelf en ik blijf hier

En ik zwem en ik duik tot ik verdrink

Ik praat tegen mezelf, ik maak mijn bioscoop

En ik weet het en ik huil en ik ben bang

Te veel onhandigheid en ik heb niet eens een adres

Het enige wat ik nog heb is een glimlach

De glimlach als ik je zie lachen

Jij, de andere ik, ik wil het geloven

Ik wil het geloven, jij bent mijn spiegel

Ik wil het zien, het is een illusie

Te veel onhandigheid en ik heb niet eens een adres

Het enige wat ik nog heb is een glimlach

De glimlach als ik je zie lachen

Jij, de andere ik onder mijn valse lucht

Mijn antithese, perfect tegenovergestelde

Je moet stil zijn

Het leven is mooi en ik raak geluk aan

Geluk dan pijn, maar vooral geluk

Je vindt niets leuk en ik ben je humeur

En ineens is het allemaal tevergeefs, maar meestal is het ongezond

Ik praat tegen mezelf en ik blijf hier

Jij gaat verder, ik verdwaal, ik ga dieper het bos in

Ik praat tegen mezelf, ik maak mijn bioscoop

Alles is in orde, alles is mooi, het klinkt vals

Te veel onhandigheid en ik heb niet eens een adres

Het enige wat ik nog heb is een glimlach

De glimlach als ik je zie lachen

Jij, de andere ik, ik wil het geloven

Ik wil het geloven, jij bent mijn spiegel

Ik wil het zien, het is een illusie

Te veel onhandigheid en ik heb niet eens een adres

Het enige wat ik nog heb is een glimlach

De glimlach als ik je zie lachen

Jij, de andere ik onder mijn valse lucht

Mijn antithese, perfect tegenovergestelde

Je moet stil zijn

Je moet gaan, ik moet mijn huis vinden

Mijn nest is aan het pellen

Ik weet niet meer hoe ik moet leven en het voelt alsof ik aan het afdrijven ben

Door

Te veel onhandigheid en ik heb niet eens een adres

Het enige wat ik nog heb is een glimlach

De glimlach als ik je zie lachen

Jij, de andere ik, ik wil het geloven

Ik wil het geloven, jij bent mijn spiegel

Ik wil het zien, het is een illusie

Te veel onhandigheid en ik heb niet eens een adres

Het enige wat ik nog heb is een glimlach

De glimlach als ik je zie lachen

Jij, de andere ik onder mijn valse lucht

Mijn antithese, perfect tegenovergestelde

Je moet stil zijn