Когда мы были молодыми - Ю.Г., Кандрат

Когда мы были молодые

Когда мы были молодые

Когда мы были молодыми, всё вокруг казалось юным

И этот мир не управлялся кучкой толстосумов

И можно было быть убийцей, можно и героем

И что-то вроде правды было на земле порою,

Но нынче мир не тот и всё кругом уже не так

Свой выбор между злом и злом здесь делает любой дурак

Здесь каждый знает своё место — это место на галёрке

И если ты не туз, то значит ты его шестёрка,

Но я-то не шестёрка и не туз, я суперджокер

С судьбою продолжаю я играть в ужасный покер

Пусть ставки высоки, я всё равно буду идти напропалую

Ведь судьба не знает — я блефую,

Но у меня есть цель, и значит, я играю дальше

В моих словах нет места лести, грубости и фальши

Мне надоело жить в дерьме — хочу, чтоб было всё иным

Хочу что было всё так, когда всё было молодым

Когда мы были молодыми, это было так давно

Что я не помню ничего, что было раньше, всё равно

Я продолжаю жить и жить, хотя на половину труп,

Но я не сдамся, как баран, ведь я не глуп

Чтобы отдать себя течению, ведь это так легко

Не думать ни о чём о том, что где-то далеко

Я пробиваюсь через жизнь, моё второе имя — смерть

Могу себе позволить то, что вы не можете посметь

Могу убить и быть святейшим из святых

Могу любому встречному уебать с ноги под дых

С размаху и миллион послать на плаху

И поделить с тобой твою последнюю рубаху

Я не кровавый призрак, я по правилам играю

Меня не наебёшь — я всё, что надо в жизни, знаю

Я так живу, лишь потому что жить мечтаю до седин

Тогда я вспомню о былом, о том, как был я молодым

Когда мы были молодыми, мы родились стариками

Могилы для себя мы, не родившись, рыли сами

Попали под раздачу, под асфальтовый каток

Мы производство трупов нынче ставим на поток

Конвейер катится вперёд и выдаёт нам свой продукт

Кровавую пюре голов сердец, ушей и рук

Вы так хотели больше всех, так получите результат

И дьявольская почта отправляет души в ад

Конверты мёртвых тел запечатаны кровищей

Десятки миллионов — нет, сотни, даже тыщи

А, может, даже больше, только мне до фонаря

Ведь главное — что на земле остались ты и я

Я это главный козырь тьмы в её борьбе с белым светом

Ты тоже не подарок — как и я, с большим приветом

Ты ужас и позор, ты сеешь всюду прах и дым

Это наше право быть бесконечно молодыми

Когда мы были молодыми, мы по крайней мере были

Мы знали, что мы есть и что на нас не положили

Все, кто уже мертвы, и те, кто, стоя у черты

Могли бы на могилу нашу принести свои цветы,

Но время не вернуть, хотя мы можем постараться

Ведь в нашем положении нам нечего бояться

Всё, что могло случиться, с нами то уже случилось

Я так хотел пожить, но у меня не получилось

Весь мир петлёй свернулся, чтобы задушить меня

Вселенная не знала более крутого дня

Когда погасло солнце и вскипели океаны,

А в центре мироздания был я, конечно, пьяный

Мне было наплевать на всё, ведь я бухой

И потому весь этот мир пришёл ко мне с войной

Я вызов, красный флаг, я в горле мира словно кость

Я не погибну, не умру, ведь я же вечная молодость

Когда мы были молодые

Когда мы были молодые

Когда мы были молодые

Когда мы были молодые

Когда- когда- когда-

Toen we jong waren

Toen we jong waren

Toen we jong waren, leek alles jong

En deze wereld werd niet gerund door een stel geldzakken

En je zou een moordenaar kunnen zijn, je kunt een held zijn

En zoiets als de waarheid was soms op aarde,

Maar vandaag is de wereld niet meer hetzelfde en alles om ons heen is niet meer hetzelfde

Elke dwaas maakt hier zijn keuze tussen kwaad en kwaad

Hier kent iedereen zijn plaats - dit is een plek in de galerij

En als je geen aas bent, dan ben je zijn zes,

Maar ik ben geen zes of aas, ik ben een superjoker

Met het lot blijf ik vreselijk poker spelen

Laat de inzet hoog zijn, ik ga nog steeds roekeloos

Het lot weet het tenslotte niet - ik bluf,

Maar ik heb een doel, dus ik blijf spelen

In mijn woorden is er geen plaats voor vleierij, grofheid en onwaarheid

Ik ben het beu om in stront te leven - ik wil dat alles anders is

Ik wil dat alles zo is toen alles jong was

Toen we jong waren, was het zo lang geleden

Dat ik me in ieder geval niets herinner van wat er eerder is gebeurd

Ik blijf leven en leven, hoewel ik een half lijk ben,

Maar ik geef niet op als een ram, want ik ben niet dom

Jezelf aan de stroom overgeven, het is zo gemakkelijk

Denk niet aan iets dat ergens ver weg is

Ik baan me een weg door het leven, mijn middelste naam is de dood

Ik kan betalen wat jij niet durft

Ik kan doden en de heiligste der heiligen zijn

Ik kan iedereen neuken die ik tegenkom met mijn benen in de buik

Met een zwaai en een miljoen om naar het hakblok te sturen

En deel je laatste shirt met je

Ik ben geen verdomde geest, ik speel volgens de regels

Je zult me ​​niet neuken - ik weet alles wat nodig is in het leven

Ik leef alleen zo omdat ik ervan droom grijs te worden

Dan zal ik me het verleden herinneren, hoe ik jong was

Toen we jong waren, werden we oud geboren

Graven voor onszelf, wij, niet geboren, hebben onszelf gegraven

Gevangen onder de distributie, onder de asfaltijsbaan

We zetten nu de productie van lijken op gang

De transportband rolt naar voren en geeft ons zijn product

Bloedige puree van hoofden, harten, oren en handen

Je wilde zoveel meer dan wie dan ook, dus krijg het resultaat

En de post van de duivel stuurt zielen naar de hel

Enveloppen van dode lichamen worden verzegeld met bloed

Tientallen miljoenen - nee, honderden, zelfs duizenden

En misschien zelfs meer, alleen geef ik om de lantaarn

Het belangrijkste is tenslotte dat jij en ik op aarde zijn gebleven

Ik ben de belangrijkste troefkaart van de duisternis in haar strijd tegen het witte licht

Jij bent ook geen geschenk - zoals ik, met een grote hallo

Je bent horror en schaamte, je zaait overal stof en rook

Het is ons recht om oneindig jong te zijn

Toen we jong waren, waren we dat tenminste

We wisten wat we waren en wat ze ons niet oplegden

Allen die al dood zijn, en degenen die aan de lijn staan

Konden hun bloemen naar ons graf brengen,

Maar tijd kan niet worden teruggegeven, hoewel we het wel kunnen proberen

In onze positie hebben we immers niets te vrezen

Alles wat kan gebeuren, is ons al overkomen

Ik wilde zo graag leven, maar het lukte me niet

De hele wereld rolde zich op om me te wurgen

Het universum heeft nog nooit een koelere dag gekend

Toen de zon onderging en de oceanen kookten

En in het centrum van het universum was ik natuurlijk dronken

Ik geef nergens om, want ik ben dronken

En daarom kwam deze hele wereld naar me toe met oorlog

Ik ben een uitdaging, een rode vlag, ik ben als een bot in de keel van de wereld

Ik zal niet vergaan, ik zal niet sterven, want ik ben de eeuwige jeugd

Toen we jong waren

Toen we jong waren

Toen we jong waren

Toen we jong waren

Wanneer- wanneer- wanneer-