Три хороших девочки - Ю.Г.

Три хороших девочки:

Люба, Надя, Верочка

Все мертвы, их убили,

Мы при этом были.

Видели, как они кричали,

Но молчали,

Хотя знали что прольется кровь…

Первой умерла Любовь

Из них самая милая

Девочка красавица,

Нам всем нравилась

Как же плавилась жизнь

Страхом в ее глазах

Так пусть же будет хорошо на небесах

Следующим мертвым телом стала вера

Та, которая своим теплом всех согреть хотела

Помогала всем кто чувствовал себя плохо

Из нее особенно жестоко выбивали душу

Последней умерла Надежда

Никогда прежде я не видел чтобы человек так долго умирал

Будто тот, кто брал ее душу в себе сомневался

Может лучше чтобы этот смех веселый продолжался?!

Мы убили всех, никого не уцелело

Все по прежнему, никому нет никакого дела

Мы позволили их убить чтобы жить спокойно

Чтобы не верить, не надеяться и не любить

9 дней прошло, 40 дней и так далее

Их могилы осквернили и затоптали мы

Потеряли 3 девчонок, и не жалко нам

Что внутри пустота черная, мусор да хлам

Мы уже не верим словам, не любим больше людей

Не надеимся на лучшее в серых дней череде

Сами по себе без искры в глазах и пламени в душах

Молча водку глушим да деньги делаем

Продаем разделанные тела 3 замученных

Суррогатом веры стало ожидание удобного случая

Надежду заменили давно искусственным раем,

А Любовь местами переставляем

Сами знаем что руки по локоть в крови,

Но лицемерим, делаем вид что верим, надеимся, любим

фильмы снимаем, песни поем, книжки пишем

Любым воздухом дышим

Зова умирающей совести не слышим

Мы спокойны, наша совесть чиста,

мы никого не предали

Были в состоянии аффекта,

Что творим не ведали

Живем новыми победами

Старыми бедами

Не вспоминая о прошлом

Что же будет в нашем будущем?

Наше настоящее-это придуманное счастье

Дунешь, и развалится на части, как карточный дом

Нашими заботами стали мысли о том, как

Украсть побольше,

Пожрать послаще

Да поспать подольше, да почаще

Только не хватает чего о внутри,

Кошки скребут, ученые бьются

Воскрешая из мертвых троицу

Знают, окупится сторица

На это нынче велик спрос

Посмеянные стали звездами, да только поздно

Несерьезно глупо пытаться сделать живыми трупы

Никакими способами не вернуть их к жизни вновь

Вера, Надежда, Любовь,

Светлая вам память!

В вашу честь девочки,

Минута молчания!

Drie goede meisjes:

Lyuba, Nadia, Verochka

Iedereen is dood, ze zijn vermoord,

Wij waren daar.

We zagen hoe ze schreeuwden

Maar ze waren stil

Hoewel ze wisten dat er bloed zou worden vergoten...

Liefde stierf eerst

Van hen de schattigste

mooi meisje,

We vonden het allemaal leuk

Hoe het leven smolt

Angst in haar ogen

Dus laat het goed zijn in de hemel

Geloof was het volgende dode lichaam

Degene die iedereen wilde verwarmen met haar warmte

Hielp iedereen die zich slecht voelde

De ziel werd bijzonder wreed uit haar geslagen

Hope stierf als laatste

Nooit eerder heb ik een man er zo lang over zien doen om te sterven

Alsof degene die haar ziel nam aan zichzelf twijfelde

Misschien is het beter om dit vrolijke gelach door te laten gaan?!

We hebben iedereen vermoord, niemand heeft het overleefd

Alles is hetzelfde, het maakt niemand wat uit

We lieten toe dat ze werden gedood om in vrede te leven

Niet te geloven, niet te hopen en niet lief te hebben

9 dagen zijn verstreken, 40 dagen enzovoort

Hun graven werden verontreinigd en wij vertrapten

3 meisjes verloren, en we hebben geen medelijden met

Wat er in de leegte zit is zwart, vuilnis en rotzooi

We geloven geen woorden meer, we houden niet meer van mensen

We hopen niet op het beste in een reeks grijze dagen

Op hun eentje zonder een vonk in hun ogen en een vlam in hun ziel

We brengen wodka tot zwijgen en verdienen geld

Wij verkopen afgeslachte lichamen 3 gemarteld

Wachten op een kans is een surrogaat voor geloof geworden

Hoop is lang geleden vervangen door een kunstmatig paradijs,

En we herschikken Liefde op plaatsen

We weten zelf dat de handen tot aan de ellebogen in het bloed staan,

Maar we zijn hypocrieten, we doen alsof we geloven, we hopen, we houden van

We maken films, zingen liedjes, schrijven boeken

We ademen alle lucht in

We horen de roep van een stervend geweten niet

We zijn kalm, ons geweten is zuiver,

we hebben niemand verraden

Waren in een staat van passie

Wat we aan het doen waren wist niet

We beleven nieuwe overwinningen

oude problemen

Niet herinnerend aan het verleden

Wat gebeurt er in onze toekomst?

Ons cadeau is een uitgevonden geluk

Je blaast en het valt uit elkaar als een kaartenhuis

Onze zorgen werden gedachten over hoe?

Steel meer

verslinden zoeter

Ja, langer slapen, ja vaker

Er ontbreekt alleen iets van binnen,

Katten krabben, wetenschappers vechten

De Drie-eenheid uit de dood opwekken

Ze weten dat het zijn vruchten zal afwerpen

Hier is momenteel veel vraag naar.

Lachen werden sterren, maar pas te laat

Het is niet serieus dom om te proberen lijken levend te maken

Geen manier om ze weer tot leven te brengen

Geloof hoop liefde,

Goede herinnering voor jou!

Ter ere van jullie meiden,

Een moment van stilte!