Зеркала - Ю.Г.

Я слежу за этим человеком много лет подряд,

Слушаю что говорят о нём, где видеть не хотят,

Кто ему как брат, а кто змея пригретая на шее

От чего он хмурится, а от чего добреет.

Наблюдаю когда он потеет, а когда мёрзнет,

Что считает серьёзным, а что глупою затеей,

Что он за идеи в голове несёт, понять пытаюсь

Это трудно, я стараюсь, разобрать хотя бы малость.

Я испытываю радость, если с ним полный порядок,

Огорчаюсь, если от проблем на душе осадок,

За него краснею, если врёт переживаю…

Каждый его шаг ежеминутно проживаю,

Отрекаюсь, знать не знаю, если он ведёт себя

Как последняя свинья и такое бывает,

Если он не чист на руку, умываю руки,

Морщась от досады, слышу про него слухи.

Я не вижу его только там, где нет зеркал

Потому что не хочу чтобы он меня узнал.

Он не слышит меня только там, где эха нет

И не видит моей тени, если выключен свет.

Я хочу понять зверя, что живёт в моей шкуре,

Чтобы быть сильней его и быть без его дури,

А иначе он меня просто изнутри сожрёт

Кто не верит, пусть проверит, сам тогда поймёт

Я хочу понять зверя, что живёт в моей шкуре,

Чтобы быть сильней его и быть без его дури,

А иначе он меня просто изнутри сожрёт

Кто не верит, пусть проверит, сам тогда поймёт.

Он итак обо мне знает слишком многого,

Потому что эти годы мы прошли бок-о-бок

Всё что с нами было, ровно пополам делилось,

Но от этого оно правда меньше не становилась.

Глядя друг на друга удивляемся порой

Откуда столько в нас накопилось, всё вспоминать не буду,

Рады, что гады точат зубы, по наши души

Это повод чтобы быть лучше, их уделать.

Первым делом я хочу, чтобы мной гордился

Тот в месте с кем родился, в одной колыбели

Чьи глаза я вижу в зеркале, когда утром бреюсь

На кого надеюсь, с кем делюсь любой идеей,

Он не знает много, но не больше чем не знаю я Нам совпало вместе жить одну и ту же жизнь,

Я привык что мой двойник, меня не придаёт

И всегда меня поймёт, как и я его.

Я не вижу его только там, где нет зеркал

Потому что не хочу чтобы он меня узнал.

Он не слышит меня только там, где эха нет

И не видит моей тени, если выключен свет.

Я хочу понять зверя, что живёт в моей шкуре,

Чтобы быть сильней его и быть без его дури,

А иначе он меня просто изнутри сожрёт

Кто не верит, пусть проверит, сам тогда поймёт

Я хочу понять зверя, что живёт в моей шкуре,

Чтобы быть сильней его и быть без его дури,

А иначе он меня просто изнутри сожрёт

Кто не верит, пусть проверит, сам тогда поймёт.

Ik volg deze man al vele jaren op rij,

Ik luister naar wat ze over hem zeggen, waar ze niet willen zien,

Wie is als een broer voor hem, en wie is een slang die om zijn nek wordt verwarmd?

Van wat hij fronst, en van wat hij vriendelijker wordt.

Ik kijk wanneer hij zweet en wanneer hij bevriest,

Wat hij serieus vindt, en wat een stom idee is,

Wat voor soort ideeën hij in zijn hoofd heeft, probeer ik te begrijpen

Het is moeilijk, ik probeer er in ieder geval een beetje uit te komen.

Ik voel vreugde als hij in perfecte staat is,

Ik ben van streek als er een bezinksel in mijn ziel is van problemen,

Ik bloos voor hem als ik lieg...

Ik leef elke minuut van zijn elke stap,

Ik doe afstand, ik weet niet of hij zich gedraagt

Zoals het laatste varken en dit gebeurt,

Als hij aan de hand niet schoon is, was ik mijn handen,

Met een grimas van ergernis hoor ik geruchten over hem.

Ik zie hem niet alleen waar er geen spiegels zijn

Omdat ik niet wil dat hij me herkent.

Hij hoort me niet alleen waar er geen echo is

En ziet mijn schaduw niet als het licht uit is.

Ik wil het beest begrijpen dat in mijn huid leeft,

Om sterker te zijn dan hij en zonder zijn drugs te zijn,

Anders eet hij me gewoon van binnenuit op

Wie niet gelooft, laat hem het controleren, dan zal hij het begrijpen

Ik wil het beest begrijpen dat in mijn huid leeft,

Om sterker te zijn dan hij en zonder zijn drugs te zijn,

Anders eet hij me gewoon van binnenuit op

Wie niet gelooft, laat het hem controleren, dan zal hij het begrijpen.

Hij weet al te veel over mij,

Omdat we deze jaren zij aan zij voorbij gingen

Alles wat ons overkwam was precies in tweeën gedeeld,

Maar hierdoor is het echt niet minder geworden.

Als we naar elkaar kijken, zijn we soms verrast

Waar zoveel in ons is opgehoopt, zal ik niet alles onthouden,

We zijn blij dat de klootzakken hun tanden aan het slijpen zijn, volgens onze zielen

Dit is een reden om beter te zijn, om ze te doen.

Allereerst wil ik trots op mezelf zijn

Degene in de plaats met wie hij werd geboren, in dezelfde wieg

Wiens ogen zie ik in de spiegel als ik me 's ochtends scheer?

Op wie ik hoop, met wie ik enig idee deel,

Hij weet niet veel, maar ik weet niet meer dan dat. We leefden toevallig samen hetzelfde leven,

Ik ben eraan gewend dat mijn dubbel me niet vastmaakt

En hij zal mij altijd begrijpen, net zoals ik hem begrijp.

Ik zie hem niet alleen waar er geen spiegels zijn

Omdat ik niet wil dat hij me herkent.

Hij hoort me niet alleen waar er geen echo is

En ziet mijn schaduw niet als het licht uit is.

Ik wil het beest begrijpen dat in mijn huid leeft,

Om sterker te zijn dan hij en zonder zijn drugs te zijn,

Anders eet hij me gewoon van binnenuit op

Wie niet gelooft, laat hem het controleren, dan zal hij het begrijpen

Ik wil het beest begrijpen dat in mijn huid leeft,

Om sterker te zijn dan hij en zonder zijn drugs te zijn,

Anders eet hij me gewoon van binnenuit op

Wie niet gelooft, laat het hem controleren, dan zal hij het begrijpen.