Only Skin - Joanna Newsom

And there was a booming above you

That night black airplanes flew over the sea

And they were lowing and shifting like

Beached whales

Shelled snails

As you strained and you squinted to see

The retreat of their hairless and blind cavalry

You froze in your sand shoal

Prayed for your poor soul;

Sky was a bread roll, soaking in a milk-bowl

And when the bread broke —

Fell in bricks of wet smoke —

My sleeping heart woke, and my waking heart spoke

Then there was a silence you took to mean something:

Mean, Run, sing

For alive you will evermore be

And the plague of the greasy black engines a-skulking

Has gone east

While you’re left to explain them to me —

Released

From their hairless and blind cavalry

With your hands in your pockets

Stubbily running

To where I’m unfresh

Undressed and yawning —

Well, what is this craziness?

This crazy talking?

You caught some small death

When you were sleepwalking

It was a dark dream, darlin;

It’s over

The firebreather is beneath the clover

Beneath his breathing there is cold clay, forever:

A toothless hound-dog choking on a feather

But I took my fishing pole (fearing your fever)

Down to the swimming hole, where there grows a bitter herb

That blooms but one day a year, by the riverside —

I’d bring it here:

Apply it gently

To the love you’ve lent me

While the river was twisting and braiding, the bait bobbed

And the string sobbed

As it cut through the hustling breeze

And I watched how the water was kneading so neatly

Gone treacly

Nearly slowed to a stop in this heat;

In a frenzy coiling flush along the muscles beneath

Press on me

We are restless things

Webs of seaweed are swaddling

You call upon the dusk of the

Musk of a squid:

Shot full of ink, until you sink into your crib

Rowing along, among the reeds, among the rushes

I heard your song, before my heart had time to hush it!

Smell of a stonefruit being cut and being opened

Smell of a low and of a lazy cinder smoking

And when the fire moves away

Fire moves away, son

Why would you say

I was the last one?

Scrape your knee: it is only skin

Makes the sound of violins

When I cut your hair, and leave the birds all the trimmings

I am the happiest woman among all women

And the shallow water stretches as far as I can see

Knee deep, trudging along —

The seagull weeps ‘so long' —

I’m humming a threshing song —

Until the night is over, hold on

Hold on;

Hold your horses back from the fickle dawn

I have got some business out at the edge of town

Candy weighing both of my pockets down

Till I can hardly stay afloat, from the weight of them

(and knowing how the commonfolk condemn

What it is I do, to you, to keep you warm:

Being a woman.

Being a woman.)

But always up the mountainside you’re clambering

Groping blindly, hungry for anything;

Picking through your pocket linings —

Well, what is this?

Scrap of sassafras, eh Sisyphus?

I see the blossoms broke and wet after the rain

Little sister, he will be back again

I have washed a thousand spiders down the drain

Spiders' ghosts hang, soaked and dangling

Silently from all the blooming cherry trees

In tiny nooses, safe from everyone —

Nothing but a nuisance;

gone now, dead and done —

Be a woman.

Be a woman

Though we felt the spray of the waves

We decided to stay, 'till the tide rose too far

We weren’t afraid, cause we know what you are;

And you know that we know what you are

Awful atoll —

O, incalculable indiscreetness and sorrow!

Bawl bellow:

Sibyl sea-cow, all done up in a bow

Toddle and roll;

Teethe an impalpable bit of leather

While yarrow, heather and hollyhock

Awkwardly molt along the shore

Are you mine?

My heart?

Mine anymore?

Stay with me for awhile

That’s an awfully real gun

And though life will lay you down

As the lightning has lately done

Failing this, failing this

Follow me, my sweetest friend

To see what you anointed

In pointing your gun there

Lay it down!

Nice and slow!

There is nowhere to go

Save up;

Up where the light, undiluted, is

Weaving, in a drunk dream

At the sight of my baby, out back:

Back on the patio

Watching the bats bring night in

— while, elsewhere

Estuaries of wax-white

Wend, endlessly, towards seashores unmapped

Last week, our picture window

Produced a half-word

Heavy and hollow

Hit by a brown bird

We stood and watched her gape like a rattlesnake

And pant and labor over every intake

I said a sort of prayer for some rare grace

Then thought I ought to take her to a higher place

Said, «dog nor vulture nor cat shall toy with you

And though you die, bird, you will have a fine view.»

Then in my hot hand, she slumped her sick weight

We tramped through the poison oak, heartbroke and inchoate

The dogs were snapping, so you cuffed their collars

While I climbed the tree-house.

Then how I hollered!

Cause she’d lain, as still as a stone, in my palm, for a lifetime or two;

Then saw the treetops, cocked her head, and up and flew

(While back in the world that moves, often, according to

The hoarding of these clues)

Dogs still run roughly around

Little tufts of finch-down

And the cities we passed were a flickering wasteland,

But his hand, in my hand, made them hale and harmless

While down in the lowlands, the crops are all coming;

We have everything

Life is thundering blissful towards death

In a stampede

Of his fumbling green gentleness

You stopped by;

I was all alive

In my doorway, we shucked and jived

And when you wept, I was gone;

See, I got gone when I got wise

But I can’t with certainty say we survived

Then down and down

And down and down

And down and deeper

Stoke, without sound

The blameless flames

You endless sleeper

Through fire below

And fire above

And fire within

Sleep through the things that couldn’t have been

If you hadn’t have been

And when the fire moves away

Fire moves away, son

Why would you say

I was the last one?

All my bones, they are gone, gone, gone

Take my bones, I don’t need none

Cold, cold cupboard, lord, nothing to chew on!

Suck all day on a cherry stone

Dig a little hole not three inches round —

Spit your pit in a hole in the ground

Weep upon the spot for the starving of me!

Till up grows a fine young cherry tree

When the bough breaks, what’ll you make for me?

A little willow cabin to rest on your knee

What’ll I do with a trinket such as this?

Think of your woman, who’s gone to the west

But I’m starving and freezing in my measly old bed!

Then I’ll crawl across the salt flats, to stroke your sweet head

Come across the desert with no shoes on!

I love you truly

Or I love no-one

Fire moves away.

Fire moves away, son

Why would you say that I was the last one, last one?

Clear the room!

There’s a fire, a fire, a fire

Get going

And I’m going to be right behind you

And if the love of a woman or two, dear

Could move you to such heights

Then all I can do

Is do, my darling, right by you

En er was een dreun boven je

Die nacht vlogen zwarte vliegtuigen over de zee

En ze loeiden en schakelden als

Gestrande walvissen

Gepelde slakken

Terwijl je je inspande en je tuurde om te zien

De terugtocht van hun haarloze en blinde cavalerie

Je bevroor in je zandbank

Gebeden voor je arme ziel;

Sky was een broodje, wekend in een melkkom

En toen het brood brak...

Viel in bakstenen van natte rook —

Mijn slapende hart werd wakker en mijn wakker hart sprak

Toen was er een stilte die je nam om iets te betekenen:

Meen, rennen, zingen

Voor levend zul je voor altijd zijn

En de plaag van de vette zwarte motoren sluipend

Is naar het oosten gegaan

Terwijl je ze aan mij moet uitleggen,

Uitgegeven

Van hun haarloze en blinde cavalerie

Met je handen in je zakken

Stoppend rennen

Naar waar ik niet fris ben

Uitgekleed en geeuwen —

Nou, wat is deze gekte?

Dit gekke praten?

Je ving een kleine dood

Toen je aan het slaapwandelen was

Het was een donkere droom, schat;

Het is voorbij

De vuurspuwer zit onder het klavertje

Onder zijn ademhaling is er koude klei, voor altijd:

Een tandeloze jachthond die stikt in een veer

Maar ik nam mijn hengel (uit angst voor je koorts)

Naar het zwemgat, waar een bitter kruid groeit

Die maar één dag per jaar bloeit, aan de oever van de rivier —

Ik zou het hier brengen:

Breng het voorzichtig aan

Aan de liefde die je me hebt geleend

Terwijl de rivier kronkelde en vlechtte, dobberde het aas

En de snaar snikte

Terwijl het door de ruisende bries sneed

En ik zag hoe het water zo netjes kneedde

Verdwenen

Bijna vertraagd tot stilstand in deze hitte;

In een razende spoeling langs de spieren eronder

Druk op mij

We zijn rusteloze dingen

Webben van zeewier zijn aan het inbakeren

Je roept de schemering van de aan

Muskus van een inktvis:

Geschoten met inkt, totdat je wegzakt in je wieg

Roeien, tussen het riet, tussen de biezen

Ik hoorde je lied, voordat mijn hart de tijd had om het te sussen!

Geur van steenfruit die wordt gesneden en geopend

Geur van een lage en van een luie sintel roken

En als het vuur weggaat

Vuur gaat weg, zoon

Waarom zou je zeggen?

ik de laatste was?

Schraap je knie: het is alleen maar huid

Maakt het geluid van violen

Als ik je haar knip en de vogels alles erop en eraan laat

Ik ben de gelukkigste vrouw van alle vrouwen

En het ondiepe water strekt zich uit zo ver als ik kan zien

Knie diep, voortsjokkend —

De meeuw huilt 'zo lang' -

Ik neurie een dorslied —

Tot de nacht voorbij is, wacht even

Hou vol;

Houd je paarden terug van de wispelturige dageraad

Ik heb wat zaken aan de rand van de stad

Snoep weegt mijn beide zakken naar beneden

Tot ik nauwelijks kan blijven drijven, van het gewicht van hen

(en wetende hoe het gewone volk veroordeelt)

Wat ik doe, voor jou, om je warm te houden:

Een vrouw zijn.

Een vrouw zijn.)

Maar altijd de berghelling op die je aan het klauteren bent

Blind betasten, hongerig naar wat dan ook;

Door de voering van je zakken plukken —

Wat is dit?

Schroot van sassafras, hè Sisyphus?

Ik zie de bloesems gebroken en nat na de regen

Kleine zus, hij komt weer terug

Ik heb duizend spinnen door de afvoer gespoeld

Spinnengeesten hangen, doorweekt en bungelen

Stil van alle bloeiende kersenbomen

In kleine stropdassen, veilig voor iedereen:

Niets dan hinder;

nu weg, dood en klaar —

Wees een vrouw.

Wees een vrouw

Hoewel we de nevel van de golven voelden

We besloten te blijven, tot het tij te ver steeg

We waren niet bang, want we weten wat je bent;

En u weet dat wij weten wat u bent

Verschrikkelijk atol —

O, onberekenbare onbescheidenheid en verdriet!

Bawl balg:

Sibyl zeekoe, helemaal opgemaakt in een boog

Wagen en rollen;

Teethe een ongrijpbaar stukje leer

Terwijl duizendblad, heide en stokroos

Onhandig vervellen langs de kust

Ben je van mij?

Mijn hart?

De mijne niet meer?

Blijf een tijdje bij me

Dat is een heel echt pistool

En hoewel het leven je zal neerleggen

Zoals de bliksem de laatste tijd heeft gedaan

Als dit niet lukt, als dit niet lukt

Volg mij, mijn liefste vriend

Om te zien wat je hebt gezalfd

Door je wapen daar te richten

Leg het neer!

Fijn en langzaam!

Je kunt nergens heen

Sparen;

Waar het licht, onverdund, is

Weven, in een dronken droom

Bij het zien van mijn baby, achterin:

Terug op het terras

Kijken naar de vleermuizen die de nacht brengen

— terwijl, elders

Estuaria van waswit

Wend, eindeloos, naar zeekusten die niet in kaart zijn gebracht

Vorige week, ons fotovenster

Een half woord geproduceerd

Zwaar en hol

Geraakt door een bruine vogel

We stonden en keken haar gapen als een ratelslang

En hijgen en werken bij elke inname

Ik zei een soort gebed voor een zeldzame genade

Toen dacht ik dat ik haar naar een hogere plaats moest brengen

Hij zei: "hond noch gier, noch kat zal met je spelen"

En al ga je dood, vogel, je zult een mooi uitzicht hebben.»

Toen liet ze in mijn hete hand haar zieke gewicht zakken

We liepen door de giftige eik, diepbedroefd en inchoate

De honden snauwden, dus je deed hun halsbanden om

Terwijl ik de boomhut beklom.

Wat heb ik dan geschreeuwd!

Omdat ze een leven of twee zo stil als een steen in mijn handpalm had gelegen;

Toen zag ze de boomtoppen, hield haar hoofd schuin en vloog omhoog

(Terwijl terug in de wereld die beweegt, vaak, volgens

Het hamsteren van deze aanwijzingen)

Honden rennen nog steeds ruw rond

Kleine plukjes vinkendons

En de steden die we passeerden waren een flikkerende woestenij,

Maar zijn hand, in mijn hand, maakte hen gezond en onschadelijk

Terwijl beneden in de laaglanden, komen de gewassen allemaal;

We hebben alles

Het leven dondert gelukzalig naar de dood toe

In een stormloop

Van zijn onhandige groene zachtheid

Je kwam langs;

Ik was helemaal in leven

In mijn deuropening, we schrokken en jived

En toen je huilde, was ik weg;

Kijk, ik ging weg toen ik wijs werd

Maar ik kan niet met zekerheid zeggen dat we het hebben overleefd

Dan naar beneden en naar beneden

En naar beneden en naar beneden

En naar beneden en dieper

Stoke, zonder geluid

De onberispelijke vlammen

Jij eindeloze slaper

Door vuur hieronder

En vuur hierboven

En vuur van binnen

Slaap door de dingen die niet hadden kunnen zijn

Als je dat niet was geweest

En als het vuur weggaat

Vuur gaat weg, zoon

Waarom zou je zeggen?

ik de laatste was?

Al mijn botten, ze zijn weg, weg, weg

Neem mijn botten, ik heb er geen nodig

Koude, koude kast, heer, niets om op te kauwen!

Zuig de hele dag op een kersenpit

Graaf een klein gaatje, niet vijf centimeter rond —

Spuug je kuil in een gat in de grond

Huil op de plek voor het uithongeren van mij!

Totdat er een mooie jonge kersenboom groeit

Als de tak breekt, wat ga je dan voor me maken?

Een kleine wilgenhut om op je knie te rusten

Wat moet ik doen met een snuisterij zoals deze?

Denk aan je vrouw, die naar het westen is gegaan

Maar ik verhonger en bevries in mijn miezerige oude bed!

Dan kruip ik over de zoutvlakten, om je lieve kop te aaien

Kom zonder schoenen door de woestijn!

Ik hou echt van jou

Of ik hou van niemand

Vuur gaat weg.

Vuur gaat weg, zoon

Waarom zou je zeggen dat ik de laatste, de laatste was?

Ruim de kamer op!

Er is een vuur, een vuur, een vuur

Ga aan de slag

En ik sta vlak achter je

En als de liefde van een vrouw of twee, schat?

Kan je naar zulke hoogten brengen

Dan kan ik alleen maar

Is doen, mijn schat, bij jou in de buurt