A Pin-Light Bent - Joanna Newsom

My life comes and goes

My life comes and goes

Short flight, free rows:

I lie down and doze

My life came and went

My life came and went

Short flight;

free descent

Poor flight attendant

But the sky, over the ocean!

And the ocean, skirting the city!

And the city, bright as a garden

(when the garden woke to meet me)

From that height was a honeycomb

Made of light from those funny homes, intersected:

Each enclosed, anelectric and alone

In our lives is a common sense

That relies on the common fence

That divides, and attends

But provides scant defense

From the Great Light that shine through a pin-hole

When the pin-light calls itself Selfhood

And the Selfhood inverts on a mirror

In an Amora Obscura

But it’s mine.

Or, at least, it’s lent

And my life, until the time is spent

Is a pin-light, bent

It’s a pin-light, bent

Mijn leven komt en gaat

Mijn leven komt en gaat

Korte vlucht, vrije rijen:

Ik ga liggen en dommelen

Mijn leven kwam en ging

Mijn leven kwam en ging

Korte vlucht;

vrije afdaling

Arme stewardess

Maar de lucht, over de oceaan!

En de oceaan, langs de stad!

En de stad, helder als een tuin

(toen de tuin wakker werd om me te ontmoeten)

Vanaf die hoogte was een honingraat

Gemaakt van licht van die grappige huizen, doorsneden:

Elk ingesloten, anelektrisch en alleen

In ons leven is gezond verstand

Dat is afhankelijk van de gemeenschappelijke omheining

Dat verdeelt, en woont bij

Maar biedt weinig verdediging

Van het Grote Licht dat door een gaatje schijnt

Wanneer het pin-licht zichzelf Zelfheid noemt

En de Zelfheid keert zich om in een spiegel

In een Amora Obscura

Maar het is van mij.

Of het is in ieder geval uitgeleend

En mijn leven, totdat de tijd is besteed

Is een pin-light, gebogen

Het is een pin-light, gebogen