When The Haar Rolls In - James Yorkston

You asked me to jump the 45 measured feet into the water

But I am no folly built for your lazy pleasure

If only it were so

Your hands were fairly stone cold as you placed them on my neck

We climbed off the train at Birnam

We anchored our city living to our rural past

High above the fields of Killiecrankie we made up rhymes and names for passing

polite strangers

You dared me out of earshot, faces beamed behind backs

MacGregor pulling on his lead to climb more snowed up steps

My winter jacket cast me out as a well dressed loon

Existing on the margins, exciting to be sharing Christmas with you all

I thought I’d see you up the Birks O’Aberfeldy, as if some common thoughts

would bring us together 10 years later

For nothing really just a look just to drink you in

I carry your memory like a big bag full of feathers once stuck in the back of

my throat but now a warming dream

Finally

I’m more concerned about keeping the neighbors cat out of my garden than who

you may or may not be fucking

And who may be dancing a jig in the middle

How stupid I was believing in fate and fairness and all the big questions that

I could not answer so I busied myself with the flippancy of art

(Instrumental Chorus)

The genius is the subtlety of the waves lapping on the shore slowly taking over

the dry shale

With it’s salty tongue like a lounge singer

And uppity nonchalance uncaring for the land it’s reclaiming uncaring for the

crowds it’s drawing

The next day I shall walk in it’s wake

Discovering the bones and the pottery once a native of this shoreline paying a

visit to the coast hoping to be recognized by descendants of descendants and

taken in and loved

Discovering the bones and the pottery once a native of this shoreline paying a

visit to the coast hoping to be recognized by descendants of descendants and

taken in and loved

From Baltimore we sailed hoping to escape my temper

I put you in a song wrapped you up with cotton wool

I cast you as an angel battling my demons

Cold bloodedly you took your opportunity

A North London Hogmanay the year my faith was shattered

A sunken city came alive with fireworks

Eager to please I sang like a stranger and me and my Taig friends we drank you

under the table

And the music you swore by it was nothing it was terrible

Scared by the noise of your shrieking the dog chased ghosts in the kitchen

He tore up newspapers and ate all the jam

And the glassware you collected was smashed and lilting on the floor

(Instrumental Chorus)

When the saddening sweeps through me like a stubborn sea wind

When I’m feeling my worst and the best news in world fails to move me

I cannot bare your touch or to share a word

Or gossip or humor well that’s when I need you most

Just to be here to be quiet and warm and free with the drink

Until I forget such moments exist

When the haar rolls in it’s just a question of waiting it out

And that’s when the music I swear gets me through

I close my eyes and everything is okay

When the haar rolls in it’s just a question of waiting it out

And that’s when the music I swear gets me through

I close my eyes and everything’s is okay

From Baltimore we sailed hoping to escape my temper

I put you in a song wrapped you up with cotton wool

I cast you as an angel battling my demons

North London Hogmanay the year my faith was shattered

Je vroeg me om de 45 gemeten voet in het water te springen

Maar ik ben geen dwaasheid gebouwd voor jouw luie plezier

Was het maar zo

Je handen waren behoorlijk steenkoud toen je ze op mijn nek legde

We stapten uit de trein in Birnam

We hebben onze stad verankerd in ons landelijke verleden

Hoog boven de velden van Killiecrankie verzonnen we rijmpjes en namen om te passeren

beleefde vreemden

Je daagde me uit buiten gehoorsafstand, gezichten straalden achter de rug

MacGregor trekt aan zijn riem om nog meer besneeuwde trappen te beklimmen

Mijn winterjas wierp me eruit als een goed geklede gek

Bestaand in de marge, spannend om Kerstmis met jullie allemaal te delen

Ik dacht dat ik je in de Birks O'Aberfeldy zou zien, alsof een paar algemene gedachten

zou ons 10 jaar later samenbrengen

Voor niets eigenlijk alleen maar een blik om je op te drinken

Ik draag je herinnering als een grote zak vol veren die ooit in de achterkant van

mijn keel maar nu een verwarmende droom

Tenslotte

Ik maak me meer zorgen om de kat van de buren uit mijn tuin te houden dan om wie?

je kan wel of niet neuken

En wie danst er misschien een mal in het midden?

Hoe dom ik was om te geloven in het lot en eerlijkheid en alle grote vragen die...

Ik kon geen antwoord geven, dus hield ik me bezig met de luchtigheid van kunst

(Instrumentaal Koor)

Het geniale is de subtiliteit van de golven die op de kust kabbelen en het langzaam overnemen

de droge schalie

Met zijn zoute tong als een loungezanger

En verheven nonchalance onverschillig voor het land dat het terugwint onverschillig voor de

mensenmassa het trekt

De volgende dag zal ik binnenlopen in zijn kielzog

Het ontdekken van de botten en het aardewerk dat ooit een inwoner van deze kustlijn was, betaalt een

bezoek aan de kust in de hoop herkend te worden door afstammelingen van afstammelingen en

opgenomen en geliefd

Het ontdekken van de botten en het aardewerk dat ooit een inwoner van deze kustlijn was, betaalt een

bezoek aan de kust in de hoop herkend te worden door afstammelingen van afstammelingen en

opgenomen en geliefd

Van Baltimore zeilden we in de hoop te ontsnappen aan mijn humeur

Ik stopte je in een lied dat je omhulde met watten

Ik werp je als een engel die vecht tegen mijn demonen

Koelbloedig heb je je kans gegrepen

Een Noord-Londen Hogmanay, het jaar waarin mijn geloof verbrijzeld werd

Een verzonken stad kwam tot leven met vuurwerk

Enthousiast om te behagen ik zong als een vreemdeling en ik en mijn Taig-vrienden we dronken je

onder de tafel

En de muziek waar je bij zwoer, het was niets, het was verschrikkelijk

Bang door het geluid van je krijsen joeg de hond spoken in de keuken achterna

Hij verscheurde kranten en at de jam op

En het glaswerk dat je verzamelde, lag vernield en zingend op de vloer

(Instrumentaal Koor)

Wanneer het verdriet door me heen raast als een koppige zeewind

Als ik me slecht voel en het beste nieuws ter wereld me niet kan raken

Ik kan je aanraking niet verdragen of een woord delen

Of roddels of humor nou, dat is wanneer ik je het meest nodig heb

Gewoon om hier te zijn om stil en warm en vrij te zijn met de drank

Totdat ik vergeet dat zulke momenten bestaan

Wanneer de haar naar binnen rolt, is het gewoon een kwestie van wachten

En dat is wanneer de muziek die ik zweer me er doorheen helpt

Ik sluit mijn ogen en alles is in orde

Wanneer de haar naar binnen rolt, is het gewoon een kwestie van wachten

En dat is wanneer de muziek die ik zweer me er doorheen helpt

Ik sluit mijn ogen en alles is in orde

Van Baltimore zeilden we in de hoop te ontsnappen aan mijn humeur

Ik stopte je in een lied dat je omhulde met watten

Ik werp je als een engel die vecht tegen mijn demonen

Noord-Londen Hogmanay het jaar waarin mijn geloof verbrijzeld werd