The Capture Of The Horse - James Yorkston

That morning we awoke undisturbed from a night that had only recently ended

We had no idea of the history of the bed in which we lay in

All we knew now, we must escape from our kind but drunken local hosts

I claim this time ours, for exploring as the day unfolds

The capture of the horse was the aim for a pleasant afternoon’s riding

Our hung-over heads proclaim 'night rules apply'

Last time I rode I was thrown by the barking of some greyhound

But I say not a word;

for we’ll never catch them, why break the spell?

We exchanged the softest of ballads either side of the tiniest of streams

You still dressed like some unkempt Japanese lady and you’re laughing

As I murdered the Gaelic that I have never learned or had any want or will to do

I fear your foreign bedfellow is an uneducated fool

We climbed high above Lough Ine, Oh the memory’s overwhelming

Coming ready or not and you’re caught in the burling of the bracken

Tears, blood and laughter and you swore at the stupidity of the branch

And at our stupid adventure and at my coarse and idle hands

Die ochtend werden we ongestoord wakker van een nacht die nog maar net voorbij was

We hadden geen idee van de geschiedenis van het bed waarin we lagen

Alles wat we nu wisten, we moeten ontsnappen aan onze vriendelijke maar dronken lokale gastheren

Ik claim deze keer de onze, om te verkennen naarmate de dag vordert

Het vangen van het paard was het doel voor een gezellige middag rijden

Onze hangende hoofden roepen 'nachtregels zijn van toepassing'

De laatste keer dat ik reed, werd ik gegooid door het geblaf van een windhond

Maar ik zeg geen woord;

want we zullen ze nooit vangen, waarom de betovering verbreken?

We hebben de zachtste ballads uitgewisseld aan weerszijden van de kleinste streams

Je bent nog steeds gekleed als een onverzorgde Japanse dame en je lacht

Zoals ik de Gaelic heb vermoord die ik nooit heb geleerd of ooit heb willen of willen doen

Ik vrees dat je buitenlandse bedgenoot een ongeschoolde dwaas is

We klommen hoog boven Lough Ine, oh, de herinnering is overweldigend

Klaar of niet en je zit gevangen in het geknal van de varens

Tranen, bloed en gelach en je vloekte op de domheid van de tak

En bij ons stomme avontuur en bij mijn grove en nutteloze handen