Старый мост - Голубые береты

Я помню дождь в феврале

Его следы на земле

Такой подарок войне

Этот дождь над песками

Я помню старый Кабул

Который в сказке уснул

Который горе хлебнул

И застыл над горами

Я помню россыпи звезд

В долине взорваный мост

Который ночью опять

Мне приснился черной тенью и не дал мне спать

Расскажи, расскажи, старый мост, что ты помнишь

О последних минутах своих расскажи

Я помню синюю даль

В глазах о доме печаль

И как обычно мне жаль

Последний вечер с друзьями

Я помню бой на заре

Дорожку слез на щеке

И кровь на пыльной земле

Все не расскажешь словами

Я помню грязный туман

Ушедший в даль караван

Который ночью опять

Расстревожил мою душу и не дал мне спать

Расскажи, расскажи, старый друг, что ты помнишь

О прошедшей войне мне опять расскажи

Об ушедших друзьях, о вернувшихся к звездам

О кровавых тюльпанах далекой земли

Ik herinner me de regen in februari

Zijn voetafdrukken op de grond

Zo'n geschenk aan de oorlog

Deze regen over het zand

Ik herinner me oude Kabul

Wie viel er in slaap in een sprookje

Wie dronk van verdriet

En bevroor over de bergen

Ik herinner me de verstrooiing van sterren

Ontplofte brug in de vallei

die 's nachts weer

Ik droomde van een zwarte schaduw en liet me niet slapen

Vertel me, vertel me, oude brug, wat herinner je je?

Vertel me over je laatste minuten

Ik herinner me de blauwe afstand

Verdriet in de ogen van het huis

En zoals gewoonlijk spijt het me

Laatste avond met vrienden

Ik herinner me het gevecht bij zonsopgang

Een spoor van tranen op de wang

En bloed op de stoffige grond

Je kunt niet alles in woorden vertellen

Ik herinner me de vuile mist

Een caravan die ver is gegaan

die 's nachts weer

Verstoord mijn ziel en liet me niet slapen

Vertel me, vertel me, oude vriend, wat herinner je je?

Vertel me nog eens over de laatste oorlog

Over overleden vrienden, over terugkeren naar de sterren

Over de bloederige tulpen van een ver land