Офицерушка - Голубые береты

Ты стояла на плацу и так шло тебе к лицу

Это платье, это платье.

Ты взглянула на звезду

Лейтенантскую мою,

И в объятья, и в объятья!

Сын в коляске тихо спал,

Ничего не понимал

В этом мире, в этом мире…

Мы собрали чемодан —

Две кастрюльки и стакан,

И отбыли, и отбыли.

Припев:

Женушка моя, горемычная,

К гарнизонам разным привычная,

Ты давно отвыкла от личного — офицерушка!

Дай я поцелую твои глаза,

И скажу тебе все мои слова,

На двоих у нас ведь одна судьба — офицерская!

Ты смотрела на вагон,

Еле сдерживая стон —

Мы прощались, мы прощались…

Где-то там была война,

Ну, а плакать нам нельзя —

Мы старались, мы старались.

Ты растила сыновей

И боялась так ночей

Одиноких, в этом мире…

А, когда вернулся я,

Мы собрались за три дня,

И отбыли, и отбыли…

Припев.

Как давно уже ушла

Лейтенантская пора —

Время гонит, время гонит…

Для меня — ты генерал,

Самый главный командарм

В нашем доме, в нашем доме…

Повзрослели сыновья,

Пахнет внуками… Пора!

Значит, будем, вечно будем!

А дадут команду нам —

Соберем свой чемодан,

И отбудем, и отбудем!

Припев.

Je stond op het paradeterrein en dus paste het bij jou

Deze jurk, deze jurk.

Je keek naar de ster

mijn luitenant,

En in de armen, en in de armen!

De zoon in de kinderwagen lag rustig te slapen,

Begreep er niets van

In deze wereld, in deze wereld...

We pakten een koffer -

Twee steelpannen en een glas

En ze vertrokken, en ze vertrokken.

Refrein:

Mijn vrouw, ellendig,

Gewend aan verschillende garnizoenen,

Je bent de gewoonte om persoonlijk te zijn al lang kwijt, officier meid!

Laat me je ogen kussen

En ik zal je al mijn woorden vertellen,

Voor ons tweeën hebben we tenslotte maar één lot: een officier!

Je keek naar de wagen

Nauwelijks een kreun tegenhouden -

We namen afscheid, we namen afscheid...

Er was een oorlog

Nou, we kunnen niet huilen -

We hebben het geprobeerd, we hebben het geprobeerd.

Je voedde zonen op

En zo bang voor de nachten

Alleen, op deze wereld...

En toen ik terugkwam

We verzamelden in drie dagen

En vertrokken, en vertrokken...

Refrein.

Hoe lang is het al weg?

Luitenant tijd -

De tijd vliegt, de tijd vliegt...

Voor mij ben jij de generaal

De belangrijkste commandant

In ons huis, in ons huis...

Zonen zijn volwassen geworden

Het ruikt naar kleinkinderen... Het is zover!

Dus we zullen, voor altijd zullen we!

En ze zullen ons een bevel geven -

Laten we onze koffer inpakken

En we zullen vertrekken, en we zullen vertrekken!

Refrein.