Дороги - Голубые береты

Снова дорога

Во сне,

Снова тревога

Во мне,

Будто опять я вернулся туда,

Где я два года

Служил,

Эту страну не забыл,

Но никогда, никогда не вернусь я туда…

Но не позабыть

Тех дорог,

Нет, не позабыть

Тех тревог,

Мужества урок,

Что той страной нам был дан…

Не забудем мы Тебя,

В памяти всегда

Храня

Близкий и чужой,

Нищий, но родной

Афганистан.

Снова ночью вздрогну

Будто пуля рядом

Прошла,

Будто снова бой

И куда-то бежать…

Встану у окна,

Закурю,

И на юг печальней

Взгляну,

И до утра

Буду снова тебя вспоминать…

Weer weg

In een droom,

weer angst

Binnenin mij,

Het is alsof ik er weer ben

Waar ben ik voor twee jaar

geserveerd,

Dit land wordt niet vergeten

Maar ik zal daar nooit, nooit meer teruggaan...

Maar vergeet niet

die wegen

Nee, niet vergeten

die zorgen

moed les,

Wat ons door dat land is gegeven...

We zullen je niet vergeten

Altijd in het geheugen

opslag

Dichtbij en buitenlands

Bedelaar, maar schat

Afganistan.

Ik zal 's nachts weer beven

Alsof er een kogel nabij is

geslaagd,

Het is weer een gevecht

En ergens heen rennen...

Ik zal bij het raam staan

ik zal roken

En naar het zuiden is droeviger

ik zal eens kijken

En tot de ochtend

Ik zal je weer herinneren...