Il 3 Dicembre Del '39 - Francesco Guccini

Il tre dicembre del trentanove a stare al mondo volli provar:

mio padre uomo ligio al partito nome Benito mi volle dar.

Mia madre, santa donna di Dio, aggiunse un Pio per contentar

uno zio prete che per commosso ringraziamento mi battezzò…

Appena giunto su questa terra ci fu la guerra e il genitor

che fu dei primi ad andar via dall’Albania mai più tornò:

mia madre allora cercò lo zio per dirgli «Pio, che mangerà?»

Egli rispose di aver pazienza;

«La Provvidenza, vi aiuterà…»

La provvidenza ci ha poi aiutati con i soldati della Wermacht,

poi dopo l'8 seguii gli eventi, e fui parente dello zio Sam:

mia madre, donna di gran pietà, cercò in politica verginità…

sulla sua porta ci scrisse «Mary», scordai la lupa, mi chiamai Jack…

Quarantacinque, finì la guerra, ma in questa terra pace non c'è,

il parabellum fanno cantare per festeggiare la libertà:

mia madre allora che fiutò l’aria fu proletaria e si sposò

un pezzo grosso del C.L.N.

e io divenni «Benski-Stalin»…

I giorni passano, i tempi cambiano, i fronti cadono, la piazza calmasi,

restaurazione, televisione, boom economico, seicento Fiat…

Mia madre, donna di grande amore, sentì nel cuore l’error di un dì:

fu clericale, democristiana, e nella lana fede trovò…

Ora ho una fabbrica, solo un affanno: un miliardo all’anno appena mi dà!

Io son per la D.C., ma di sinistra e socialista diventerò…

Mia madre donna ormai d’età morì in odore di santità…

Io chiesa, nobili e terzo stato sempre ho fregato solo per me…

Om op 3 december van de negenendertig in de wereld te blijven, wilde ik proberen:

mijn vader, een man die trouw is aan de partij, wilde me de naam Benito geven.

Mijn moeder, een heilige vrouw van God, voegde een Vrome toe om te behagen

een oom priester die me doopte uit oprechte dank ...

Zodra hij op deze aarde aankwam, was er de oorlog en de ouder

die als een van de eersten Albanië verliet en nooit meer terugkeerde:

mijn moeder zocht toen haar oom om hem te zeggen "Pio, wat zal hij eten?"

Hij antwoordde dat hij geduldig was;

"De Voorzienigheid zal je helpen..."

Providence hielp ons toen met de soldaten van de Wermacht,

toen volgde ik na de 8e de gebeurtenissen en was ik familie van Uncle Sam:

mijn moeder, een vrouw van grote vroomheid, zocht maagdelijkheid in de politiek ...

op zijn deur schreef hij "Mary", ik vergat de wolvin, mijn naam was Jack ...

Vijfenveertig, de oorlog eindigde, maar in dit land is er geen vrede,

de parabellum die ze zingen om de vrijheid te vieren:

toen was mijn moeder die de lucht rook proletarisch en trouwde

een groot schot van de C.L.N.

en ik werd "Benski-Stalin" ...

De dagen gaan voorbij, de tijden veranderen, de fronten vallen, het plein kalmeert,

restauratie, televisie, economische bloei, zeshonderd Fiat...

Mijn moeder, een vrouw van grote liefde, voelde de fout van een dag in haar hart:

ze was geestelijk, christen-democraat, en in wollig geloof vond ze ...

Nu heb ik een fabriek, alleen een beetje moeite: een miljard per jaar geeft me gewoon!

Ik ben voor de D.C., maar links en socialist zal ik worden...

Mijn moeder, een bejaarde vrouw, stierf in de geur van heiligheid...

Ik kerk, edelen en derde stand hebben altijd vals gespeeld, alleen voor mij ...