Le départ - Feu! Chatterton

J’arrive même pas à croire que tu pars vraiment

Difficile dans ce cas de te dire «Au revoir»

Tu vas sacrément me manquer

C’est un effort et un luxe cette aventure qui se forme devant toi

Comme un paysage approchant et presque vierges mais avec son air de déjà-vu

Comme un paysage approchant et presque vierges mais avec son air de déjà-vu

Tant de conquête devant

Tant de soi joyeusement risqué

Tant d’autre à goûter

Et cette primeur si rare

Quand tu seras gaiement perdu dedans

Ce paysage et la vitesse

Peut-être un moment penseras tu

Effleuré par une odeur, une couleur, une température

Ou une émotion semblable à celle de ce matin du départ

Délesté mais plein de promesses

Peut-être penseras- tu, ampli d’une gaie mélancolie

A ce poème d'Éluard qui fixe l’instant que tu es en train de connaître

Juste avant que tout commence

Prend garde c’est l’instant où se rompent les digues

C’est l’instant d'échapper aux processions du temps

Où l’on joue une aurore contre une naissance

Bat la campagne comme un éclaire

Répand tes mains sur le visage sans raison

Connais ce qui n’est pas à ton image

Doute de toi, connais la terre de ton cœur

Que germe le feu qui te brûle que fleurisse ton œil

Lumière

Peut-être penseras-tu as ce matin du départ

Délesté mais plein de promesses

Peut-être penseras-tu à ce poème d'Éluard

Qui fixe l’instant que tu es en train de connaître

Juste avant que tout commence

Prend garde à cet instant

Où l’on joue l’aurore contre la naissance

Où l’on joue l’aurore…

L’année est bonne, la terre enfle, le ciel déborde dans les champs

Sur l’herbe courbe comme un ventre la rosée brûle de feu oui

Ce soleil qui gémit dans mon passé n’a pas franchi le seuil de ma main de tes

mains

Campagne où renaissait toujours l’herbe, les fleurs des promenades

Les yeux tout à leurs heures on s’est promis des paradis et des tempêtes

Notre image a gardé un songe

Ce soleil qui supporte la jeunesse ancienne ne vieillit pas

Il est intolérable

Il me masque l’azur au fond comme un tombeau

Qu’il me faut inventer passionnément avec des mots

Qui joue de l’aurore et de la naissance?

Qui joue de l’aurore et de la naissance?

Qui joue de l’aurore?

De toute façon tu n'étais rien que l’ornement d’une lys

Jolie perle au fond des océans

Ik kan niet eens geloven dat je echt weggaat

In dit geval is het moeilijk om afscheid van je te nemen

Ik zal je zo missen

Het is een inspanning en een luxe dit avontuur dat zich voor je vormt

Als een naderend landschap en bijna ongerept maar met zijn déja vu

Als een naderend landschap en bijna ongerept maar met zijn déja vu

Zoveel verovering voor de boeg

Zoveel zelf gelukkig geriskeerd

Zoveel meer te proeven

En deze zeldzame primeur

Wanneer je er vrolijk in verdwaalt

Dit landschap en de snelheid

Misschien denk je even na

Aangeraakt door een geur, een kleur, een temperatuur

Of een emotie vergelijkbaar met die ochtend van vertrek

Opgelucht maar vol belofte

Misschien zul je denken, versterker van een vrolijke melancholie

Op dit Éluard-gedicht dat het moment vastlegt dat je ervaart

Net voordat het allemaal begon

Pas op, dit is het moment waarop de dijken breken

Het is tijd om te ontsnappen aan de processies van de tijd

Waar we een dageraad spelen tegen een geboorte

Versla het platteland als de bliksem

Spreid je handen zonder reden over je gezicht

Weet wat niet in je afbeelding staat

Twijfel aan jezelf, ken het land van je hart

Laat het vuur dat je brandt ontspruiten, laat je oog bloeien

Licht

Misschien denk je eraan om vanmorgen te vertrekken

Opgelucht maar vol belofte

Misschien denk je aan dit gedicht van Éluard

Wie repareert het moment dat je ervaart?

Net voordat het allemaal begon

Wees voorzichtig op dit moment

Waar we de dageraad spelen tegen de geboorte

Waar we de dageraad spelen...

Het jaar is goed, de aarde zwelt op, de lucht stroomt over in de velden

Op het gebogen gras brandt als een buik de dauw van vuur ja

Deze zon die in mijn verleden kreunt, heeft de drempel van mijn hand van jou niet overschreden

Handen

Platteland waar het gras altijd herboren werd, de bloemen van de wandelingen

Ogen op hun uren, we beloofden elkaar paradijzen en stormen

Ons imago heeft een droom bewaard

Deze zon die de oude jeugd ondersteunt, wordt niet oud

Hij is onverdraaglijk

Het verbergt voor mij de azuurblauwe onderkant als een graf

Die ik hartstochtelijk moet uitvinden met woorden

Wie speelt dageraad en geboorte?

Wie speelt dageraad en geboorte?

Wie speelt aurora?

Hoe dan ook, je was niets anders dan het ornament van een lelie

Mooie parel op de bodem van de oceanen