Je ne te vois plus - Feu! Chatterton

C’est étrange

La nuit tombe comme la pluie

Sur nos têtes nues

Du front à nos joues

Voilà qu’elle ruissèle

Et tu n’es plus celle

Que j’ai connue

Tu me dis Je ne te vois plus

Ma tendre amanite

Et où est passée la main de celui

A qui j’ai tenu

Tout le jour?

C’est étrange

A la grange

Sous le lin plissé

Le poil dressé

Et tes jolis doigts qui couraine

Pour me bâillonner

C'était quand?

Il est temps

Que nous allions

Nous rafraîchir

Le long de ta jambe l’onde s’agite

Tu as le visage troublé

Ma tendre amanite des champs

Nous attendions là

Que le soleil descende

Petite magie

C’est étrange

La nuit tombe comme la pluie

Sur nos têtes nues

Je ne te vois plus

Het is raar

De nacht valt als de regen

Op onze blote hoofden

Van voorhoofd tot onze wangen

Daar stroomt het

En jij bent niet meer degene

dat ik wist

Je zegt me dat ik je niet meer zie

Mijn tedere amanita

En waar is de hand gebleven?

Voor wie ik zorgde?

De hele dag?

Het is raar

bij de schuur

Onder het geplooide linnen

Het rechtopstaande haar

En je mooie rennende vingers

Om me te kokhalzen

Dat was toen?

Het is tijd

dat we gaan

ververs ons

Langs je been is de golf rusteloos

Je hebt een verontrust gezicht

Mijn tedere amanita van de velden

We zaten daar te wachten

Laat de zon ondergaan

kleine magie

Het is raar

De nacht valt als de regen

Op onze blote hoofden

ik zie je niet meer