Lashed by Storm - Fen

Flayed by the driving rain, of black clouds scud across the sky

The world roars with rage and the very ground trembles

I watch as lightening spears the darkness

The stark outline of the trees stripped bare by winters ravaging chill

Wind screams, cutting the knives of sharpened frost

As I raise my arms to embrace the assault

All that lives cowers in the shadow of elemental wrath

Yet I stand and roar my challenge to the maelstrom

Mountains rear in the darkness

Colossal megaliths of malediction’s promise

Looming, immense, all knowing

Stoic against the fury of the storm

The raging tempest shrieks of hatred

Bunched clouds toil with the need to destroy

But I will remain unmoved in the face of the assault

I welcome the pain of nature’s vengeance

Eyes clenched shut

The freezing wind and stinging waters

Fear my skin and slake the thirst in my yearning soul

Never have I felt so alive

Every nerve tingles, every sense razor-keen

This frail, thin, stooped prison of flesh

Punished and invigorated

Crushed into the sodden earth

And therein will remain forever

Gevild door de stromende regen, van zwarte wolken die door de lucht schieten

De wereld brult van woede en de grond beeft

Ik kijk hoe de bliksem de duisternis doorboort

De grimmige omtrek van de bomen kaal gestript door winters verwoestende kou

Wind schreeuwt, snijdend in de messen van geslepen vorst

Terwijl ik mijn armen ophef om de aanval te omarmen

Alles wat leeft, kruipt in de schaduw van elementaire toorn

Toch sta ik en brul mijn uitdaging tot de maalstroom

Bergen achter in de duisternis

Kolossale megalieten van de belofte van vervloeking

Opdoemend, immens, alwetend

Stoïcijns tegen de woede van de storm

De razende storm kreten van haat

Gebundelde wolken zwoegen met de noodzaak om te vernietigen

Maar ik zal onbewogen blijven in het aangezicht van de aanval

Ik verwelkom de pijn van de wraak van de natuur

Ogen dichtgeklemd

De ijskoude wind en het brandende water

Vrees mijn huid en les de dorst in mijn verlangende ziel

Ik heb me nog nooit zo levend gevoeld

Elke zenuw tintelt, elk zintuig vlijmscherp

Deze broze, dunne, gebogen gevangenis van vlees

Gestraft en versterkt

Verpletterd in de doorweekte aarde

En daarin zal voor altijd blijven