Ghosts of the flood - Fen

The chaos of life

Calling in the twisting veins

Where lifeblood pumped and the children came to drink

Now blackened and dry

The husk of our existence

Lies parched and cracked on this barren land

Silence

The stillness speaks of nothing

From the blank slate horizon to the ceiling of the sky

Life for life

The cacophony of the carnival forgotten

Only shadows and memories

Lingering in the hands of the earth

Carried on the endless journey of the wind

We call no more

Their mouths are alive with selfish yield

We have no tongue to speak

Drained of being

Once we sheltered in the hollow inside

Now we are spectres

Ghosts of the flood

Some day the rains will come again

So long we have waited

Lost between planes

Nothing but the echo of a perpetual cry

We will dance in the gathering waters

When breath shudders coldly

Through the carcass of our essence

Bringing out throats alive

Drowning stone and dust

We will call again

Call to the eternal, empty skies

We will call again

De chaos van het leven

Roepen in de kronkelende aderen

Waar levensbloed pompte en de kinderen kwamen drinken

Nu zwart en droog

De schil van ons bestaan

Ligt uitgedroogd en gebarsten op dit dorre land

Stilte

De stilte spreekt van niets

Van de onbeschreven horizon tot het plafond van de hemel

Leven voor het leven

De kakofonie van het carnaval vergeten

Alleen schaduwen en herinneringen

In de handen van de aarde blijven hangen

Gedragen op de eindeloze reis van de wind

We bellen niet meer

Hun monden leven met egoïstische opbrengst

We hebben geen tong om te spreken

Uitgeput van het zijn

Zodra we beschutten in de holle binnenkant

Nu zijn we spoken

Geesten van de zondvloed

Op een dag zal de regen weer komen

Zo lang hebben we gewacht

Verloren tussen vliegtuigen

Niets dan de echo van een eeuwige kreet

We zullen dansen in het verzamelende water

Wanneer de adem koud trilt

Door het karkas van onze essentie

Keel levend naar buiten brengen

Verdrinkende steen en stof

We bellen nog een keer

Oproep naar de eeuwige, lege luchten

We bellen nog een keer