Quello che ci resta - Ermal Meta

Smetto di contare i giorni sono come stelle che non stanno su

Che se sono un po' importanti contano e nemmeno le conti più

Aquiloni senza cielo

Ma anche essendoci davvero

Dicono che questa vita è una lunga corsa e il resto non si sa

C'è chi lascia tutti indietro

Chissà poi se il fiato gli basterà

Ma alla fine ciò che conta è l’amore

Che ci resta

Se ci fosse anche per me

Una carezza per ogni mio errore

Avrei un cuore bellissimo sì, senza un graffio e senza paure

Ma l’amore che spacca le ossa non lascia ferita

Tutto il nostro costruire è una candela accesa fra me e te

E bisogna averne cura perché questo mondo la può spegnere

Se per caso ti stancassi e ciò che abbiamo non bastasse mai

Ti risponderei che il pane anche se è vecchio non si butta e lo sai

Se ci fosse anche per me

Una carezza per ogni mio errore

Avrei un cuore bellissimo sì, senza un graffio e senza nemmeno paure

Ma l’amore che spacca le ossa non lascia ferita

E ti ripaga per tutte le volte che hai perso la strada

E se ci provi a pensare e non è poi così male

E c'è poco in fondo da capire

E io che provo a spiegare cosa muove le cose

Ma l’ossigeno non è respirare

Non hai un cuore bellissimo sì

L’hai consumato di gioia ma ne è valsa la pena

E l’amore che spacca le ossa

Non lascia nessuna ferita

L’amore che ci resta

Che ci resta

E l’amore che spacca le ossa non lascia nessuna ferita

E la strada che faccio stasera per tornare a casa

Tutto quello che ci resta è una candela accesa fra me e te

Ik stop met tellen, de dagen zijn als sterren die niet opstaan

Dat als ze een beetje belangrijk zijn, ze tellen en jij ze niet eens meer telt

Vliegers zonder lucht

Maar ook echt aanwezig zijn

Ze zeggen dat dit leven een lange adem is en de rest is onbekend

Er zijn mensen die iedereen achterlaten

Wie weet of zijn adem genoeg is

Maar uiteindelijk gaat het om liefde

Wat blijft er voor ons over?

Als er ook voor mij was

Een streling voor al mijn fouten

Ik zou een mooi hart hebben, ja, zonder schram en zonder angst

Maar liefde die botten breekt, laat geen wond achter

Ons hele gebouw is een kaars tussen jou en mij

En je moet ervoor zorgen, want deze wereld kan het uitschakelen

Als je toevallig moe wordt en wat we hebben is nooit genoeg

Ik zou antwoorden dat zelfs als het brood oud is, het niet wordt weggegooid en dat weet je?

Als er ook voor mij was

Een streling voor al mijn fouten

Ik zou een mooi hart hebben, ja, zonder een schram en zelfs zonder angsten

Maar liefde die botten breekt, laat geen wond achter

En het betaalt je terug voor alle keren dat je de weg kwijt was

En als je erover probeert na te denken en het is niet zo erg

En er is weinig te begrijpen

En ik probeer uit te leggen wat dingen beweegt

Maar zuurstof ademt niet

Je hebt geen mooi hart, ja

Je consumeerde het met vreugde, maar het was het waard

Het is liefde die botten breekt

Het laat geen wonden achter

De liefde die ons rest

Wat blijft er voor ons over?

En liefde die botten breekt laat geen wond achter

En de weg die ik neem om vanavond thuis te komen

Het enige wat we nog hebben is een brandende kaars tussen jou en mij