Caro Antonello - Ermal Meta

Caro Antonello

È una giornata di merda

Ma va tutto bene

In fondo respiro ancora

Oggi con la tristezza

Condivido la stanza

Ma c'è un letto solo

Porterò pazienza

Caro Antonello

Adesso dimmi una cosa

Perché una canzone spietata appare come una rosa

Quando è una ferita che scende profonda

Un fiore di cielo

Con radici di terra

Vedi Antonello tu apri bocca e colpisci

Ma queste mie parole sono lacrime di pesci

Di Roma Capoccia, di notti e di esami

Non è rimasto più niente

Ci hai fregati tutti

Ci hanno fatto male, male, male

Le tue canzoni d’amore

Ma almeno mentre si canta

Non si può mai morire

Caro Antonello

Ti sto ascoltando adesso

E anche se mi uccidi

Ti voglio bene lo stesso

Ti voglio bene lo stesso

Ti voglio bene lo stesso

Ti voglio bene lo stesso

Ti voglio bene lo stesso

Ti voglio bene lo stesso

Ti voglio bene lo stesso

Amico mio

Tu che solchi i mari

Hai visto più raggi di sole

Che onde e corsari

È buffo pensavo

A questa vita che è cara

Che per averne anche solo metà

La si paga intera

Hai visto il mio cuore

Il mio cuore di cane

Lo riconosci subito

Perché è quello che morde

Vedi Antonello

Lei manca pure adesso

E anche se mi uccideva

Io che l’amavo lo stesso

Io che l’amavo lo stesso

Io che l’amavo lo stesso

Io che l’amavo lo stesso

Io che l’amavo lo stesso

Io che l’amavo lo stesso

Che cosa faccio adesso?

Ma evviva la vita

Con il suo puzzo e sudore

E anche senza peccati

Lo stesso si muore

Ci hanno fatto male

Le tue canzoni d’amore

Ma almeno mentre si canta

Non si può mai morire

E quindi nanana

E quindi nanana

E quindi nanana

E quindi nanana

E quindi nanana

E quindi nanana

La musica è finita

Perché è finita la fantasia

C'è molta differenza

Fra il trucco e la magia

Gli occhi van lontano

Molto più degli aquiloni

La musica è finita

Ci restano solo le canzoni

E quindi nanana

E quindi nanana

E quindi nanana

E quindi nanana…

Beste Antonello

Het is een rotdag

Maar alles is goed

Eigenlijk adem ik nog steeds

Vandaag met verdriet

Ik deel de kamer

Maar er is maar één bed

Ik zal geduld hebben

Beste Antonello

Vertel me nu iets

Omdat een genadeloos lied eruitziet als een roos

Wanneer het een diepe wond is

Een bloem van de hemel

Met aardwortels

Zie Antonello, je doet je mond open en slaat toe

Maar deze woorden van mij zijn vissentranen

Van Roma Capoccia, van nachten en examens

Er is niks over

Je hebt ons allemaal genaaid

Ze hebben ons pijn gedaan, hebben ons pijn gedaan, hebben ons pijn gedaan

Je liefdesliedjes

Maar in ieder geval tijdens het zingen

Je kunt nooit doodgaan

Beste Antonello

Ik luister nu naar jou

En zelfs als je me doodt

ik houd toch wel van je

ik houd toch wel van je

ik houd toch wel van je

ik houd toch wel van je

ik houd toch wel van je

ik houd toch wel van je

ik houd toch wel van je

Mijn vriend

Jij die de zeeën bevaart

Je hebt meer zonnestralen gezien

Welke golven en zeerovers?

Het is grappig dacht ik

Aan dit leven dat dierbaar is

Dan om zelfs maar de helft te hebben

U betaalt het volledig

Je zag mijn hart

Mijn hondenhart

Je herkent het meteen

Want dat is wat bijt

Zie Antonello

Ze wordt zelfs nu nog vermist

En zelfs als het me zou doden

Ik die toch van haar hield

Ik die toch van haar hield

Ik die toch van haar hield

Ik die toch van haar hield

Ik die toch van haar hield

Ik die toch van haar hield

Wat moet ik nu doen?

Maar leve je leven

Met zijn stank en zweet

En ook zonder zonden

Dezelfde sterft

Ze hebben ons pijn gedaan

Je liefdesliedjes

Maar in ieder geval tijdens het zingen

Je kunt nooit doodgaan

En daarom nanana

En daarom nanana

En daarom nanana

En daarom nanana

En daarom nanana

En daarom nanana

De muziek is afgelopen

Omdat de fantasie voorbij is

Er is veel verschil

Tussen make-up en magie

De ogen gaan ver weg

Veel meer dan vliegers

De muziek is afgelopen

We hebben alleen de liedjes over

En daarom nanana

En daarom nanana

En daarom nanana

En zo nana...