Piccoli drogati crescono - Era Serenase, Willie Peyote

Tu hai bisogno di me

Ma è normale lo sai

Non è colpa tua se la gente là fuori rifiuta il bene che fai

Tu hai bisogno di me

E da me tornerai

Se il mondo che hai intorno ti attacca proprio nel secondo in cui ti distrai

Lei mi fa sentire puro come quando non mentivo

Forse stavo meglio quando non capivo

Quando da bambino pensavo che nel frigo

Ci fosse tipo un nano ad accendere la luce quando aprivo

Però mi divertivo non serviva un diversivo

Ora chiacchiere e digestivo fumo compulsivo

Pensa un mondo in cui la fantasia è ancora libera

Dove i personaggi dei film vivono dentro al cinema

E metti che un cane ti morda, diventi un cane a tua volta

C'è un passaggio segreto dietro alla porta

E se lo attraversi è un mondo diverso dove

Niente ha senso, ma

Sto già meglio e non voglio più tornare indietro

Sai che una volta i colori ancora non c’erano?

E all’orizzonte finisce l’oceano

Ma se una volta i colori ancora non c’erano

Quando arrossivi gli altri cosa dicevano?

Alle medie mi fumavo i quaderni

Chissà cosa si fumavano i miei nonni paterni

Pensavo che non mi sarebbe venuto il vizio

Come a Caio che se ne è fumate un paio con Tizio

Il muratore non ha tutti i torti

Può farsi case al mare ed anche case sui monti

E mica case piccoline, ville e molti non lo sanno

Che guadagna più di mille soldi

Da bambini dicevamo «ce l’ho, ce l’ho, manca»

E il cielo era una striscia azzurra nella parte alta

Di un foglio uguale a quelli arrotolati

Continuando a non vedere il vuoto ai lati di una striscia bianca

Perché in fondo cerco un mondo diverso dove

Niente ha senso ma

Sto già meglio e non voglio più tornare indietro

Sai che una volta i colori ancora non c’erano?

E all’orizzonte finisce l’oceano

Ma se una volta i colori ancora non c’erano

Quando arrossivi gli altri cosa dicevano?

Tu hai bisogno di me

Sei la mia coscienza?

E' normale lo sai

Oltre l’apparenza la mia uscita di emergenza è la mia calma apparente

Tu hai bisogno di me?

Sei la mia incoscienza

Perché in sua presenza sparisce il presente, ritorno all’età dell’innocenza

Quindi sono innocente

Je hebt me nodig

Maar het is normaal weet je

Het is niet jouw schuld dat mensen het goede dat je doet afwijzen

Je hebt me nodig

En je komt bij mij terug

Als de wereld om je heen je aanvalt op het moment dat je afgeleid wordt

Ze zorgt ervoor dat ik me net zo puur voel als toen ik niet loog

Misschien was ik beter af toen ik het niet begreep

Toen ik als kind dat dacht in de koelkast

Er was als een dwerg die het licht aandeed toen ik het opendeed

Maar ik had plezier, ik had geen afleiding nodig

Nu geklets en spijsverteringscompulsief roken

Denk aan een wereld waar de verbeelding nog vrij is

Waar de personages van de films in de bioscoop leven

En als een hond je bijt, word je op zijn beurt een hond

Er is een geheime doorgang achter de deur

En als je het oversteekt is het een andere wereld waar

Niets is logisch, maar

Ik ben al beter en ik wil niet meer terug

Wist je dat er ooit nog geen kleuren waren?

En de oceaan eindigt aan de horizon

Maar als ooit de kleuren er nog niet waren

Wat zeiden de anderen toen je bloosde?

Op de middelbare school rookte ik mijn notitieboekjes

Wie weet wat mijn grootouders van vaderskant rookten

Ik dacht dat ik de gewoonte niet zou krijgen

Zoals Gaius die een paar rookte met Tizio

De metselaar is niet helemaal verkeerd

Het kan huizen aan zee bouwen en zelfs huizen in de bergen

En geen kleine huizen, villa's en velen weten het niet

Wie verdient er meer dan duizend dollar?

Als kinderen zeiden we altijd: "Ik heb het, ik heb het, het ontbreekt"

En de lucht was een blauwe streep aan de bovenkant

Van een vel gelijk aan die opgerold

Ik zie nog steeds de leegte aan weerszijden van een witte streep niet

Want eigenlijk ben ik op zoek naar een andere wereld waar

Niets heeft zin, maar

Ik ben al beter en ik wil niet meer terug

Wist je dat er ooit nog geen kleuren waren?

En de oceaan eindigt aan de horizon

Maar als ooit de kleuren er nog niet waren

Wat zeiden de anderen toen je bloosde?

Je hebt me nodig

Ben jij mijn geweten?

Het is normaal weet je

Afgezien van de schijn, is mijn nooduitgang mijn schijnbare kalmte

Je hebt me nodig?

Jij bent mijn bewusteloosheid

Omdat in zijn aanwezigheid het heden verdwijnt, een terugkeer naar het tijdperk van onschuld

Dus ik ben onschuldig