Na Ramenima - Elemental

K’o da nosim cijeli svijet na ramenima

i umoran sam već od toga,

teško nosim se sa svim problemima

al' za pomoć nemam pitat koga.

K’o da nosim cijeli svijet na ramenima

i umoran sam već od toga,

teško nosim se sa svim problemima

al' za pomoć nemam pitat koga.

Nekad veliki snovi i svijet na dlanu

danas obični ljudi u podstanarskom stanu,

brižno čuvamo sreću u četiri zida

strepimo nad njom stalno da ju strah ne izda.

Nikada sanjali nismo da može bit tako

da kročimo sve dublje i dublje polako,

moji snovi još žive, al' stvarnost ih grize.

Guši, davi, trga

sve krize preko leđa prošle i još prolaze,

predugo to stišće

imam manje, sve je teže,

radim još više.

Ovo teška su vremena i nikom nije lako

pitaj dal' sam sretan ali ne pitaj kako.

K’o da nosim cijeli svijet na ramenima

i umoran sam već od toga,

teško nosim se sa svim problemima

al' za pomoć nemam pitat koga.

K’o da nosim cijeli svijet na ramenima

i umoran sam već od toga,

teško nosim se sa svim problemima

al' za pomoć nemam pitat koga.

Zbog vas sam u minusu

radim da bi jeo,

nemam što stavit na stranu,

a nisam takav bio.

Jednom imao sam snove,

jednom vjerovao u njih,

jednom davno mog’o

naći inspiraciju, napisat sretan stih.

Jednom pjevao sretne pjesme,

lupo dlanom ti u dlan,

a danas gledam otkuda da platim podstanarski stan;

jednom s drugim dijelit sreću svu sam znao

jednom nisam znao tebe

jednom volio sam sebe.

K’o da nosim cijeli svijet na ramenima

i umoran sam već od toga,

teško nosim se sa svim problemima

al' za pomoć nemam pitat koga.

K’o da nosim cijeli svijet na ramenima

i umoran sam već od toga,

teško nosim se sa svim problemima

al' za pomoć nemam pitat koga.

Ja živim u svom svijetu, u svome balonu

Ne mogu više gledat ljude kako klonu,

Ja ću te dignut gore, iznad ovog jada

Samo me nemoj pitat odakle mi snaga.

Ja živim u svom svijetu, u svome balonu

Ne mogu više gledat ljude kako klonu,

Ja ću te dignut gore, iznad ovog jada

Samo me nemoj pitat odakle mi snaga.

K’o da nosim cijeli svijet na ramenima

i umoran sam već od toga,

teško nosim se sa svim problemima

al' za pomoć nemam pitat koga.

K’o da nosim cijeli svijet na ramenima

i umoran sam već od toga,

teško nosim se sa svim problemima

al' za pomoć nemam pitat koga.

K’o da nosim cijeli svijet na ramenima

i umoran sam već od toga,

teško nosim se sa svim problemima.

Kraj

Het is alsof ik de hele wereld op mijn schouders draag

en ik ben het nu al zat,

Ik vind het moeilijk om met alle problemen om te gaan

maar ik hoef niet te vragen wie om hulp.

Het is alsof ik de hele wereld op mijn schouders draag

en ik ben het nu al zat,

Ik vind het moeilijk om met alle problemen om te gaan

maar ik hoef niet te vragen wie om hulp.

Ooit grote dromen en een wereld in de palm van je hand

vandaag gewone mensen in een gehuurd appartement,

we houden geluk zorgvuldig binnen vier muren

we zijn constant bang voor haar, zodat angst haar niet zal verraden.

We hadden nooit durven dromen dat het zo zou kunnen zijn

om langzaam dieper en dieper te gaan,

mijn dromen leven nog, maar de realiteit bijt ze.

Choke, choke, traan

alle crises over de rug zijn voorbij en gaan nog steeds voorbij,

het duurt te lang

Ik heb minder, het wordt moeilijker,

Ik werk nog harder.

Het zijn moeilijke tijden en het is voor niemand makkelijk

vraag of ik gelukkig ben, maar vraag niet hoe.

Het is alsof ik de hele wereld op mijn schouders draag

en ik ben het nu al zat,

Ik vind het moeilijk om met alle problemen om te gaan

maar ik hoef niet te vragen wie om hulp.

Het is alsof ik de hele wereld op mijn schouders draag

en ik ben het nu al zat,

Ik vind het moeilijk om met alle problemen om te gaan

maar ik hoef niet te vragen wie om hulp.

Door jou sta ik in het rood

Ik werk om te eten,

Ik heb niets om opzij te zetten,

en zo was ik niet.

Ik had ooit dromen,

geloofde ooit in hen,

Er was eens

vind inspiratie, schrijf een gelukkig vers.

Ooit zong hij vrolijke liedjes,

sla je handpalm in je handpalm,

en vandaag ben ik aan het kijken waar ik kan betalen voor een onderverhuurd appartement;

om geluk met elkaar te delen Ik wist alles

Ik heb je niet één keer gekend

Ik heb ooit van mezelf gehouden.

Het is alsof ik de hele wereld op mijn schouders draag

en ik ben het nu al zat,

Ik vind het moeilijk om met alle problemen om te gaan

maar ik hoef niet te vragen wie om hulp.

Het is alsof ik de hele wereld op mijn schouders draag

en ik ben het nu al zat,

Ik vind het moeilijk om met alle problemen om te gaan

maar ik hoef niet te vragen wie om hulp.

Ik leef in mijn wereld, in mijn ballon

Ik kan mensen niet meer zien flauwvallen,

Ik zal je verheffen, boven deze ellende

Vraag me alleen niet waar mijn kracht vandaan komt.

Ik leef in mijn wereld, in mijn ballon

Ik kan mensen niet meer zien flauwvallen,

Ik zal je verheffen, boven deze ellende

Vraag me alleen niet waar mijn kracht vandaan komt.

Het is alsof ik de hele wereld op mijn schouders draag

en ik ben het nu al zat,

Ik vind het moeilijk om met alle problemen om te gaan

maar ik hoef niet te vragen wie om hulp.

Het is alsof ik de hele wereld op mijn schouders draag

en ik ben het nu al zat,

Ik vind het moeilijk om met alle problemen om te gaan

maar ik hoef niet te vragen wie om hulp.

Het is alsof ik de hele wereld op mijn schouders draag

en ik ben het nu al zat,

Ik vind het moeilijk om met alle problemen om te gaan.

Einde