Priroda i društvo - Elemental

To je naša priroda i društvo

Nek' se rodi dijete, al neka bude muško

Neka bude muško

Mi nađemo zemljaka koji je u životu nešto uspio

Al hvalimo ga tek kad mu se sanduk u zemlju spustio

Sebi smo najbolji, srce to osjeća

Ima nas skoro kao glasačkih listića

Slušamo savjete hodže, popa i prote

Pa štancamo djecu jer gume su grehote

Navijači nas sramote, čim se vide se potuku

Figa iza leđa dok si pružamo ruku

Malo bi ovako pa malo bi onako, a

Može i pošteno ako neće ići nikako

Stranca bi da dođe trošit pare, nešto kupit, makar

Ne dođe dogodine istu će cijenu lupit

Penzića je previše, a proračun je koma

Al pitaj bilo koga u penziju bi išo odma, da

Može nešto smuljat, da komisija to potpiše

Iz firme bi odma, pun mu je kurac više

Prodali bi sve, al da ostane naše, da

Drugi s tim upravlja, e, to nam ne paše i

Trgamo čaše u veselju i flaše u

Glavu razbijamo onom s kim pijemo

Urlamo, divljamo, gol kad zabijamo

Bog i domovina sve je što imamo

Kršno tijelo, o, malena dušo

Priroda je lijepa, al' zajebano društvo

To je naša priroda i društvo

Nek' se rodi dijete, al neka bude muško

Neka bude muško

Idemo na tečajeve, čitamo knjige

Da izrastemo u viša bića bez ijedne brige

Nije lako slušat tuđu muku, bježi od tog!

Ne znamo si pomoći, nek nam pomogne Bog!

Uvijek su drugi krivi, nikad to nismo mi

Palimo mozak tek kad smo zaglavili

Žalimo se rado, za sve kriv Balkan

Oni što vrijedili su neki kurac, bježali su van

Trpimo i gutamo, a svi žive u strahu

To je ostalo iz Juge di su vagali riječ svaku

Po našim riječima, mi cijenimo rad

Pa si spojimo dugi vikend dok hvatamo hlad

Zamisli, mi ne vidimo, a oči su nam zdrave

Ponosni grlimo sportaše u pet minuta slave

Složni smo ko braća svake dvije godine

Kad 11 plaćenika istrči na travnjake

Mi izvana sjajimo, iznutra sve je pusto

Takva je valjda, naša priroda i društvo

Mi izvana sjajimo, iznutra sve je pusto

Takva je valjda naša priroda i društvo

Tražimo proroke u oblacima, a ne vidimo prst pred nosom

I onda griješimo u koracima, po trnju gazimo nogom bosom

Ne bi prepoznali najbolje ono, ni da prođe pored polako

Mi izvana sjajimo, iznutra sve je pusto

Het is onze natuur en samenleving

Laat een kind geboren worden, maar laat het een man zijn

Laat hem een ​​man zijn

We vinden een landgenoot die ergens in is geslaagd in het leven

Maar we prijzen hem alleen als zijn borst op de grond viel

We zijn het beste voor onszelf, het hart voelt het

We zijn bijna als stembiljetten

We luisteren naar het advies van hodja, popa en prote

Nou, we slaan kinderen omdat banden een zonde zijn

De fans brengen ons in verlegenheid zodra ze elkaar zien

Vijgen achter onze rug als we onze hand uitstrekken

Een beetje zoals dit en een beetje zoals dat, ah

Misschien is het eerlijk als het niet lukt

Een buitenlander zou komen om geld uit te geven, iets te kopen, tenminste

Als hij volgend jaar niet komt, betaalt hij dezelfde prijs

Er zijn te veel gepensioneerden en het budget is een coma

Maar vraag iemand om meteen met pensioen te gaan, ja

Hij kan iets bedenken, voor de commissie om het te ondertekenen

Hij zou het bedrijf onmiddellijk verlaten, zijn lul was meer vol

Ze zouden alles verkopen, maar om van ons te blijven, ja

Anderen redden het wel, nou, dat past ook niet bij ons

We scheuren glazen in vreugde en flessen in

We breken het hoofd van degene met wie we drinken

We schreeuwen, we gaan wild, naakt als we scoren

God en vaderland is alles wat we hebben

Mooi lichaam, oh, kleine baby

De natuur is mooi, maar de maatschappij verknald

Het is onze natuur en samenleving

Laat een kind geboren worden, maar laat het een man zijn

Laat hem een ​​man zijn

We gaan naar cursussen, lezen boeken

Zonder zorgen uitgroeien tot hogere wezens

Het is niet gemakkelijk om naar de kwelling van iemand anders te luisteren, loop ervoor weg!

We weten niet hoe we onszelf moeten helpen, God helpe ons!

Anderen hebben altijd de schuld, wij zijn het nooit

We verbranden de hersenen alleen als we vast zitten

We zijn blij om te klagen, de Balkan is de schuld van alles

Degenen die een lul waard waren, renden naar buiten

We lijden en slikken, en iedereen leeft in angst

Het bleef uit het zuiden waar ze het woord elk wogen

In onze woorden, we waarderen het werk

Dus laten we een lang weekend samenstellen terwijl we de schaduw opzoeken

Stel je voor, we zien niet en onze ogen zijn gezond

Met trots knuffelen we atleten in vijf minuten glorie

We zijn het om de twee jaar als broers eens

Wanneer 11 huurlingen de grasvelden op rennen

Van buiten schitteren we, van binnen is alles desolaat

Ik denk dat dat onze aard en samenleving is

Van buiten schitteren we, van binnen is alles desolaat

Dat is waarschijnlijk onze natuur en samenleving

We zoeken profeten in de wolken, maar we zien geen vinger voor onze neus

En dan vergissen we ons in onze stappen, we treden op de doornen op blote voeten

Ze zouden het beste niet herkennen, zelfs niet om langzaam voorbij te gaan

Van buiten schitteren we, van binnen is alles desolaat