Iz Dana U Dan - Elemental

Kol’ko nisko idemo, moze li uopce nize

Mozda nam se dig’o zanos, al' standard nam se ne dize

Dani ponosa i slave i minusa na tekucem

Mi ne zivimo, mi prezivljavamo

Sta ostavljamo nasem buducem narastaju

Dugove, racune, rate kredita nas guse

A nemamo ni kune

Kombiniramo kako odgodit' placanje, bar za desetak dana

Jebo zivot kad na karticu se kupuje hrana

Di smo sad, stara stednja se otopila

Osla na ono bitno, pojela se i popila

Bez svega smo ostali, prenaglo nas je pogodilo

Ko uopce zna sto se to prek' noci dogodilo

Koga da pitam, brate

Ko ce mi dat' odgovore

Reci bilo sta osim

Da je moglo biti gore

Sve te tisuce, hiljadarke, konjanici i rudari

Stavljali davno na stranu, za neki san da se ostvari

Nestali u brojkama, brojke ko snijeg okopnile

Dok mi smo prezivljavali, zivotne stvari poskupile

I di smo sad

Napokon mirni, napokon slobodni, napokon u svojoj drzavi

Al' sad smo siromasni

Dali smo svoje snove za ovu zemlju i nije nam zao

Al' usput se nasao domoljub veci od nas

Pa pokrao sav visak

Radili, al' nisu nas cijenili

Mjesecima cekali da plate trud sto smo ulozili

Di smo sad, opet sve ispocetka

Za kol’ko nisko idemo, od ponedeljka do petka

Kol’ko danas vrijedi nas rad

Imali smo, sad nemamo, di smo sad?

Samo zivimo iz dana u dan

I svaki san davno nestao je izbrisan

Koga da pitam, brate

Ko ce mi dat' odgovore

Reci bilo sta osim da je moglo biti gore

I di smo sad?

Jos cekamo bolje sutra

Mozda naivno se nadamo istim stvarima

Dok iznutra cijeli sistem zakazuje

Nema pravde da nas stiti

Nema postene vlasti, sve sami konvertiti

Obecanja su jeftina a zivot je tako skup

Pa su uzor kriminalci, sta ces, nije narod glup

Hoce standard, hoce lovu, hoce zivit', hoce sve

A to cekaju i cekaju, i cekaju i popizde

Jer nema smisla, rezije su visoke

Minus je preduboko

Sve to traje predugo, narod puk’o

Jedni kukaju sto jucer bilo bolje neg' danas

Drugi divljaju, galame dok ih puca nacionalni zanos

I pitam te, pitam te di smo sad

Dalje radimo na crno ispod cijene, al' do kad

Ko ce vratit' dostojanstvo, ko ce platit' punu cijenu

Dat' nam tol’ko kol’ko vrijedimo

Da stvari jednom krenu

Vise gubimo strpljenje, samo brojimo probleme

Sve sto imali smo nemamo, i tesko nam je breme

Pa na kraju svatko zapita se

Kolko nisko spao sam

Pa kako onda ostat' ponosan

Samo zivimo iz dana u dan

I svaki san davno nestao je izbrisan

Koga da pitam, brate

Ko ce mi dat' odgovore

Reci bilo sta osim da je moglo biti gore

I reci mi da smo mogli promijeniti svijet

(reci mi, molim te)

I da ce djeca sto dolaze imat' nasljedje za ponijet'

I reci mi da nismo sve dobro unistili

I da cu moci

Mirno spavati.

od savjesti

Reci mi da mozemo izgraditi, da nije prekasno

I ako zakazem daj mi snage, stvorit' nesto prekrasno

I vec sutra volio bih otvorit' oci, pa da budem zahvalan

Al' ne mogu pa stisnem zube, i hodam iz dana u dan

Hoe lager we gaan, hoe lager we gaan

We zijn misschien extatisch, maar onze standaard stijgt niet

Dagen van trots en glorie en minnen op de stroming

We leven niet, we overleven

Wat we overlaten aan onze toekomstige groei

Schulden, rekeningen, afbetalingen van leningen verstikken ons

En we hebben geen cent

We combineren het uitstellen van de betaling, ten minste tien dagen

Fuck het leven als je eten op de kaart koopt

Waar we nu zijn, zijn de oude spaargelden weggesmolten

Ze vertrouwde op de essentie, at en dronk

We zaten zonder alles, het raakte ons te snel

Wie weet wat er vannacht is gebeurd

Wanneer te vragen, broer?

Wie geeft mij de antwoorden

Zeg alles behalve

Dat het erger had kunnen zijn

Al die duizenden, duizenden, ruiters en mijnwerkers

Lang geleden opzij gezet, opdat een droom uitkomt

Verdwenen in aantallen, de cijfers druipen als sneeuw

Terwijl we aan het overleven waren, werden dingen duurder

En waar we nu zijn

Eindelijk vredig, eindelijk vrij, eindelijk in zijn staat

Maar nu zijn we arm

We hebben onze dromen voor dit land gegeven en het spijt ons niet

Maar onderweg was er een patriot groter dan wij

Dus hij stal de hele slinger

We werkten, maar ze waardeerden ons niet

We hebben maanden gewacht om te betalen voor de moeite die we hebben geïnvesteerd

Waar we nu zijn, helemaal opnieuw

Hoe laag gaan we, van maandag tot en met vrijdag?

Hoeveel is ons werk vandaag waard?

We hadden, nu hebben we niet, waar zijn we nu?

We leven gewoon van dag tot dag

En elke lang vervlogen droom is gewist

Wanneer te vragen, broer?

Wie geeft mij de antwoorden

Zeg alles behalve dat het erger had kunnen zijn

En waar zijn we nu?

We wachten nog steeds op een betere morgen

Misschien hopen we naïef op dezelfde dingen

Terwijl binnen het hele systeem faalt

Er is geen gerechtigheid om ons te beschermen

Er is geen eerlijke regering, alle bekeerlingen zelf

Beloften zijn goedkoop en het leven is zo duur

Dus de rolmodellen zijn criminelen, wat ga je doen, de mensen zijn niet dom

Hij wil een standaard, hij wil geld, hij wil leven, hij wil alles

En ze wachten en wachten, en ze wachten en boos

Omdat het niet logisch is, zijn de hulpprogramma's hoog

De min is te diep

Het duurde allemaal te lang, de mensen gingen uit elkaar

Sommigen zeuren dat gisteren beter was dan vandaag

Anderen worden wild, schreeuwend terwijl ze worden neergeschoten door nationaal enthousiasme

En ik vraag je, ik vraag je waar we nu zijn

We blijven illegaal onder de kostprijs werken, maar tot die tijd

Wie zal de waardigheid herstellen, wie zal de volle prijs betalen?

Geef ons zoveel als we waard zijn

Laat dingen een keer gaan

We verliezen meer geduld, we tellen gewoon de problemen

We hebben niet alles wat we hadden, en het is een zware last voor ons

Dus uiteindelijk vroeg iedereen zich af

Hoe laag ik heb geslapen

Dus hoe trots te blijven

We leven gewoon van dag tot dag

En elke lang vervlogen droom is gewist

Wanneer te vragen, broer?

Wie geeft mij de antwoorden

Zeg alles behalve dat het erger had kunnen zijn

En vertel me dat we de wereld hadden kunnen veranderen

(vertel het me, alstublieft)

En dat de kinderen die komen een 'erfenis hebben om mee te nemen'

En zeg me dat we niet alles goed hebben vernietigd

En ik kan

Welterusten.

van geweten

Zeg me dat we kunnen bouwen, het is nog niet te laat

En als ik plan, geef me kracht, creëer iets moois

En morgen zou ik graag mijn ogen openen, dus om dankbaar te zijn

Maar ik kan het niet, dus ik bijt op mijn tanden, en ik loop van dag tot dag