Жизнь-река - Дмитрий Хмелёв

Может это не со мной было, может быть сошла с ума память.

Развлекалась, и зайдя с тыла, нас ударила судьба лбами.

Дунул лёгкий ветерок с юга, бросив под ноги сюжет к песне,

Посмотрели мы на друг друга, улыбнулись и пошли вместе.

Эх, жизнь-река, вот тебе моя рука.

От любви было куда деться?

Не сбежать и не уплыть в ластах.

Я стихами рвал твоё сердце и ресницы хлопали часто.

Было мне, наверно, лет двадцать, зубы белые, а шаг твёрдый

С кем попало не хотел знаться, ты красивая, а я гордый.

Эх, жизнь-река, вот тебе моя рука.

Ну, а дальше было, как в книжке, как во сне, из-за угла подло,

Многовато было их слишком, не разборчива была кодла.

Но в мешке не утаить шило, ах, как густо пах в ночи клевер…

Закипела кровь в моих жилах и я проехал весь почти север.

Эх, жизнь-река, вот тебе моя рука.

Нелегко было тебе, знаю, но слава Богу есть везде люди.

Я по самому ходил краю, но спасало то, что ждёшь, любишь.

Я занозу ту давно вынул, превратил её огонь в пепел

И я нашему пою сыну, что любовь на этом есть свете,

И я нашего учу сына, что любовь на этом есть свете.

Эх, жизнь-река, вот тебе моя рука.

Misschien was het niet bij mij, misschien werd mijn geheugen gek.

Plezier maken, en van achteren komend, werden we getroffen door het noodlot.

Een licht briesje waaide uit het zuiden, en gooide de plot naar het lied onder je voeten,

We keken elkaar aan, glimlachten en liepen samen.

Eh, het leven is een rivier, hier is mijn hand voor jou.

Van liefde was waar te gaan?

Ren niet weg en zwem niet weg in vinnen.

Ik scheurde je hart met verzen en wimpers klapte vaak.

Ik was waarschijnlijk twintig jaar oud, mijn tanden zijn wit en mijn stap is stevig.

Ik wilde niemand kennen, je bent mooi en ik ben trots.

Eh, het leven is een rivier, hier is mijn hand voor jou.

Nou, en toen was het als in een boek, als in een droom, gemiddeld om de hoek,

Het waren er te veel, de caudle was niet kieskeurig.

Maar je kunt een priem niet in een zak verstoppen, o, wat rook het dikke klaver in de nacht...

Het bloed kookte in mijn aderen en ik reed bijna het hele noorden.

Eh, het leven is een rivier, hier is mijn hand voor jou.

Het was niet makkelijk voor je, ik weet het, maar godzijdank zijn er overal mensen.

Ik liep zelf langs de rand, maar wat me redde was wat je wacht, schat.

Ik heb die splinter lang geleden verwijderd, zijn vuur in as veranderd

En ik zing voor onze zoon dat liefde in deze wereld is,

En ik leer onze zoon dat liefde in deze wereld is.

Eh, het leven is een rivier, hier is mijn hand voor jou.