Где-то очень далеко - Дмитрий Хмелёв

Ночь быстро пронеслась и свечи догорают,

Любимый город Пласт, я по тебе скучаю,

По улицам твоим, не знающим трамвая,

До боли дорогим, где с Серым мы шагали,

Где девочкам цветы красивые дарили,

Где в горсадах менты с тобою нас ловили

И, голову сломя, от них мы убегали,

Серёга, ты и я — нас так и не поймали,

Жаль, не перевести часы назад,

Но все же, Серёга, не грусти,

Друг другу мы поможем,

Конечно, будет всё, любовь, и смерть, и слёзы.

Но каждому своё, лишь не было бы поздно,

Но каждому своё…

Давай поговорим, давай повспоминаем,

Немного погрустим и что-нибудь сыграем,

И что-нибудь споём и выпьем понемногу

За то, что мы вдвоём здоровы, слава Богу,

За то, чтобы мечты у нас осуществились,

За то, чтоб в жизни мы с тобой чего-нибудь добились.

Чтоб всё было не зря, нам повезёт, я знаю,

Серёга, нас с тобой Господь благословляет.

Пусть будет тяжело, но в этом-то и счастье,

Мы все чертям назло, судьба у нас во власти,

Серёга, это жизнь, и надо постараться,

Не упади, держись, хоть трудно удержаться,

Не упади, держись…

Я что-то, извини, расчувствовался малость,

Устал за эти дни, тоска ко мне подкралась,

Фотоальбом достал тяжёлый с пыльной полки,

Его перелистал от корки и до корки,

В нём запахи весны и новый год и море,

Все наши пацаны и мы с тобою в школе,

Но всё же, Серёга, не грусти,

Друг другу мы поможем,

Пусть будет тяжело, но в этом-то и счастье,

Мы все чертям назло, судьба у нас во власти,

Серёга, это жизнь, и надо постараться,

Не упади, держись, хоть трудно удержаться,

Не упади, держись…

Серёга, это жизнь…

De nacht ging snel voorbij en de kaarsen branden uit,

Geliefde stad Plast, ik mis je,

Langs uw straten die de tram niet kennen,

Pijnlijk schat, waar we liepen met Gray,

Waar mooie bloemen werden gegeven aan meisjes,

Waar in de stadstuinen de politie ons met jou betrapte

En, ons hoofd brekend, renden we van hen weg,

Seryoga, jij en ik - we zijn nooit gepakt,

Het is jammer om de klok niet terug te draaien,

Maar toch, Seryoga, wees niet bedroefd,

We zullen elkaar helpen

Natuurlijk zal er alles zijn, liefde, en dood, en tranen.

Maar ieder het zijne, als het maar niet te laat zou zijn,

Maar ieder zijn ding...

Laten we praten, laten we onthouden

Laten we een beetje verdrietig worden en iets spelen

En we zullen iets zingen en een beetje drinken

Voor het feit dat we allebei gezond zijn, God zij dank,

Om onze dromen waar te maken,

Zodat jij en ik iets bereiken in het leven.

Zodat alles niet tevergeefs was, we hebben geluk, ik weet het

Seryoga, de Heer zegent ons met jou.

Laat het moeilijk zijn, maar dit is geluk,

We zijn allemaal uit wrok, het lot ligt in onze macht,

Seryoga, dit is het leven, en we moeten proberen,

Val niet, hou vol, ook al is het moeilijk vol te houden

Val niet, hou vol...

Het spijt me, ik voelde me een beetje,

Moe van deze dagen, het verlangen bekroop me,

Ik pakte een zwaar fotoalbum van een stoffige plank,

Ik bladerde er van kaft tot kaft door,

Het ruikt naar lente en nieuwjaar en de zee,

Al onze jongens en wij zijn bij jou op school,

Maar toch, Seryoga, wees niet bedroefd,

We zullen elkaar helpen

Laat het moeilijk zijn, maar dit is geluk,

We zijn allemaal uit wrok, het lot ligt in onze macht,

Seryoga, dit is het leven, en we moeten proberen,

Val niet, hou vol, ook al is het moeilijk vol te houden

Val niet, hou vol...

Seryoga, dit is het leven...